دکتر سیدحسین موسویان استاد دانشگاه پرینستون امریکا با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : نتانیاهو می‌داند که به این جنگ نیاز دارد تا حمایت‌ها را جلب کند. ایران نباید آنچه را که او می‌خواهد به او بدهد.
رئیس متزلزل اسرائیل دلایل زیادی برای درگیر کردن آمریکا در یک مناقشه منطقه‌ای دارد، اما این برای تهران یک اشتباه بزرگ خواهد بود.
وضعیت در خاورمیانه به قدری وخیم شده است که ممکن است ایالات متحده به یک جنگ منطقه‌ای کشیده شود. ترور اسماعیل هنیه رهبر ارشد حماس توسط اسرائیل، پس از سفر وی برای شرکت در مراسم تحلیف رئیس‌جمهور جدید ایران، نگرانی‌هایی درباره انتقام‌جویی را برانگیخته است.
اوایل این هفته، بریتانیا، فرانسه و آلمان با صدور بیانیه‌ای مشترک از ایران و متحدانش خواستند که از حمله به اسرائیل خودداری کنند. مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور جدید ایران در پاسخ، به امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه گفت: “اگر ایالات متحده و کشورهای غربی واقعاً می‌خواهند از جنگ و ناامنی در منطقه جلوگیری کنند، باید این رژیم را متقاعد کنند که نسل‌کشی و حملات در غزه را متوقف کرده و آتش‌بس را بپذیرد”.
اسرائیل با هدف آشکار کشاندن ایالات متحده به جنگ با ایران، این ترور را انجام داد. نوع پاسخ ایران تعیین خواهد کرد که آیا ایالات متحده وارد درگیری می‌شود یا خیر. رئیس‌جمهور بایدن انتظار ندارد که ایران در صورت دستیابی به توافق برای پایان دادن به جنگ در غزه، به حمله تلافی‌جویانه علیه اسرائیل دست بزند، اما او با فروش ۲۰ میلیارد دلار سلاح به اسرائیل، یکی از بزرگ‌ترین بسته‌های نظامی از زمان آغاز جنگ غزه، به این روند کمک نکرده است.
ایالات متحده خواهان جنگ با ایران نیست. اسرائیل هم نمیخواهد خودش مستقیما با ایران درگیری نظامی پیدا کند. اما همانطور که بایدن در مصاحبه اخیر خود گفت، “هر دلیلی وجود دارد که مردم فکر کنند نتانیاهو به دلایل سیاسی عمداً جنگ غزه را طولانی کرده است”. واقعیت این است که نتانیاهو حمایت جهانی و داخلی خود را از دست داده است و به محض پایان جنگ، احتمالاً مجبور به کناره‌گیری از قدرت خواهد شد و با محاکمه به اتهام فساد روبرو خواهد شد.
به‌طور طبیعی، ایران باید پاسخ خود را به قدری قاطع و مهم تنظیم کند که به عنوان یک عامل بازدارنده تلقی شود و به اسرائیل اجازه تکرار این نوع تجاوزات را ندهد. چنین اقدامی از سوی ایران قابل درک است. اما در تدوین این پاسخ، ایران باید از آغاز جنگ با ایالات متحده پرهیز کند. زیرا هر دو طرف با خسارات جدی مواجه خواهند شد و منطقه به شدت ناپایدارتر خواهد شد.
همچنین اعتبار پزشکیان نیز باید مورد توجه قرار گیرد. او در انتخابات اخیر، حمایت اکثریت مردم ایران را بر اساس یک پلتفرم تحول خواهانه که بر بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور و روابط خارجی، از جمله با ایالات متحده و اروپا، متمرکز بود، به دست آورد. نتانیاهو قصد داشت با ترور هنیه، شانس‌های او را از بین ببرد. ایران نباید به دام او بیفتد.
همانطور که ایران باید با دقت به سیاست داخلی خود بپردازد، اسرائیل نیز باید از تلاش برای ایجاد گسیختگی و برهم زدن معادلات سیاسی داخلی آمریکا قبل از انتخابات نوامبر خودداری کند. نتانیاهو دومین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ را به عنوان فرصتی طلایی برای دستور کار خود می‌بیند. او در دوره قبل، ترامپ را متقاعد کرد که آمریکا را از توافق هسته‌ای ایران خارج کند. این کار باعث شد ایران به‌سرعت مواد لازم برای ساخت بمب را تولید کند. سپس ترامپ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را به‌عنوان یک سازمان تروریستی تعیین کرد و در یک اقدام جنجالی، تصمیم گرفت اورشلیم را به‌عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت بشناسد.
مهم‌ترین مسئله‌ای که موجب تشدید بحران در خاورمیانه شده، مسئله فلسطین است. از آغاز جنگ در ۷ اکتبر سال گذشته، حداقل ۳۹,۶۷۷ فلسطینی در غزه کشته شده‌اند. بیش از ۹۰,۰۰۰ فلسطینی مجروح شده و بیش از ۸۰ درصد از ۲.۳ میلیون نفر جمعیت غزه بر اثر حملات اسرائیل مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله لانست منتشر شده، تعداد واقعی کشته‌ها ممکن است در نهایت به بیش از ۱۸۶,۰۰۰ نفر برسد. مارتین گریفیتس، معاون سابق دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه گفت: “این جنگ بدترین جنگی است که در ۵۰ سال تجربه کاری دیده ام. بدتر از صحنه‌هایی که در سوریه شاهد بودم، و حتی بدتر از وحشت‌هایی که در دوران خمرهای سرخ در کامبوج تجربه کردم”.
باتوجه به اینکه ایران قصد دارد از حقوق فلسطینیان دفاع کند، به‌جای حمله مستقیم نظامی به اسرائیل مشابه حمله ای که در ماه آوریل انجام داد، بهتر است از فرصتها و ابزارهای بیسابقه حقوقی بین‌الملل، مانند قطعنامه اخیر شورای امنیت سازمان ملل که خواستار آتش‌بس فوری شده است و رأی تاریخی اخیر دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ)، بهره بگیرد.
در تاریخ ۱۹ ژوئیه، دیوان بین المللی دادگستری لاهه اعلام کرد که اسرائیل باید حضور غیرقانونی خود در سرزمین‌های اشغالی فلسطین را پایان دهد و تمامی شهرک‌نشینان اسرائیلی را در اسرع وقت تخلیه کند. این رأی همچنین تأکید کرد که تمامی کشورها و سازمان‌های بین‌المللی، از جمله سازمان ملل، موظف هستند که هیچ‌گونه کمک یا حمایتی که منجر به ادامه اشغال سرزمین‌های فلسطینی توسط اسرائیل شود، ارائه نکنند.
سه گام اصلی وجود دارد که میتواند به تأمین صلح در منطقه کمک کند.
- اولین و مهم‌ترین گام، آتش‌بس بین اسرائیل و حماس است. ایالات متحده تنها کشوری است که دارای قدرت فشار برای متقاعد کردن نتانیاهو به پذیرش آتش‌بس پایدار است و باید از این قدرت استفاده کند. به جای حمله نظامی تلافی‌جویانه مستقیم به اسرائیل، ایران میتواند علاوه بر آتش بس و رفع اشغال، بر روی مسئول دانستن نتانیاهو در ارتکاب جنایات علیه فلسطینی ها تمرکز کند. به این ترتیب، نوع واکنش ایران به قتل هنیه میتواند حمایت بین‌المللی برای آزادی فلسطین و آتش‌بس فوری را تقویت کند. مورد دیگر صدور حکم دستگیری نتانیاهو است. اگر دادگاه بین‌المللی جنایی حکم جلب برای نتانیاهو و دیگر رهبران اسرائیل صادر کند، ایران میتواند تمام تلاش خود را برای محاکمه آن‌ها به کار گیرد.
- گام دوم این است که واشنگتن انتخاب رئیس‌جمهور جدید ایران که مایل است به بیش از ۴۰ سال خصومت با ایالات متحده خاتمه دهد، را به درستی استقبال کند. اگر ایالات متحده نیز رئیس‌جمهور جدیدی با تعهد مشابه انتخاب کند، دو طرف باید با هم همکاری کنند تا توافق هسته‌ای ایران را احیا کرده، دهه‌ها درگیری‌های خطرناک منطقه‌ای را پایان دهند و تلاش کنند که آتش‌بس میان ایران و اسرائیل برقرار شود.
- و در نهایت، یک گام ضروری این است که شورای امنیت سازمان ملل یک “”مجمع برای گفتگو و همکاری بین ایران و کشورهای عربی همسایه در اطراف خلیج فارس تشکیل دهد.
این سه گام باهم، بهترین مسیر در جهت کاهش تنش‌ها، جلوگیری از جنگ منطقه‌ای و دستیابی به صلح و ثبات پایدار در منطقه هستند.
Opinion-The Guardian
Netanyahu knows he needs this war to shore up support. Iran should not give him what he wants
The flagging Israeli leader has every reason to involve the US in a regional conflict, but this would be a huge mistake for Tehran
Fri 16 Aug 2024
The situation in the Middle East has now deteriorated so far that the US could be dragged into a regional war. The Israeli assassination of Ismail Haniyeh, after the top Hamas leader had travelled to attend the inauguration of Iran’s new president, has sparked fears of retaliation. Earlier this week, Britain, France and Germany issued a joint statement calling on Iran and its allies to refrain from attacking Israel. “If the US and western countries really want to prevent war and insecurity in the region, they should convince this regime to stop the genocide and attacks in Gaza and accept a ceasefire,” Iran’s new president, Masoud Pezeshkian, told the French president, Emmanuel Macron.
Israel carried out this assassination with the apparent intention of drawing the US into a war with Iran. The scale of Iran’s response will determine whether the US gets involved. President Biden does not expect Iran to carry out a retaliatory strike if a deal is reached to end the war in Gaza, but he has not exactly helped by selling $20bn worth of weapons to Israel, one of the largest military packages since the beginning of the Gaza war. Neither Israel nor the US truly wants a war with Iran but, as Biden said in a recent interview, there is “every reason” for people to think Netanyahu is deliberately prolonging the war in Gaza for political reasons. Netanyahu has lost support globally and within Israel. As soon as the war ends, he will probably be forced out of office and face trial for corruption.
Understandably, Iran needs its response to be significant enough that it’s seen as a deterrent. But in crafting its response, it must avoid sparking a war with the US. Both sides would suffer serious losses, and the region would become even more volatile. There is also Pezeshkian’s reputation to think of. He won support from Iran’s public on a reformist platform focused on improving the country’s social and economic situation and its foreign relations, including with the US and Europe. Netanyahu intended to eliminate his chances. Iran must not play into his hands.
Just as it should tread carefully around its domestic politics, Israel should also avoid disrupting America’s domestic political equations before the November election. Netanyahu views a second Trump presidency as a boon to his agenda. He convinced Trump to withdraw the US from the US-Iran nuclear deal, allowing Iran to position itself so that it could produce enough material for a bomb within weeks instead of a year. Trump then designated Iran’s Revolutionary Guard as a terrorist organisation, and in a widely controversial move, chose to recognise Jerusalem as Israel’s capital.
The most important issue that is helping to drive the crisis in the Middle East is Palestine. Since the war began on 7 October, at least 39,677 Palestinians have been killed in Gaza. More than 90,000 Palestinians have been injured and more than 80% of Gaza’s 2.3 million people have been driven from their home by Israeli strikes. The true death toll could could eventually exceed 186,000, according to a study published in the Lancet. Martin Griffiths, former UN under-secretary general for humanitarian affairs, has described the war as “the worst in my 50 years of experience” – worse than the scenes he witnessed in Syria, worse even than the horrors of the Khmer Rouge in Cambodia.
If Iran is to advocate for Palestinian rights, rather than launching a direct military strike on Israel as it did back in April, it should use the existing levers of international law, such as the recent UN security council resolution that called for an immediate ceasefire, and the historic ruling issued by the International Court of Justice. On 19 July, the ICJ declared that Israel must end its unlawful presence in the occupied Palestinian territory and evacuate all Israeli settlers as rapidly as possible. It also insisted that all states and international organisations, including the UN, are under an obligation not to give aid or assistance that would help maintain the continued occupation of Palestinian territory.
There are three major steps that would help secure peace in the region.
The first and most important would be a ceasefire between Israel and Hamas. The US is the only country with the leverage to push Netanyahu to accept a sustainable ceasefire, and it should use this. Rather than a direct retaliatory military strike on Israel, Iran should focus on how to hold Netanyahu accountable. In that way, its response to the killing of Haniyeh could strengthen international support for a free Palestine and an immediate ceasefire. And if the international criminal court issues arrest warrants for Netanyahu and other Israeli leaders, Iran can make every effort to have them brought to justice.
The second step is for Washington to welcome Iran’s election of a president committed to ending more than 40 years of hostility with the US. If the US elects a president with a similar commitment, the two sides should work together to revive the Iran nuclear deal, end decades of dangerous regional confrontations, and bring about a ceasefire between Iran and Israel.
Last but not least, an essential step would be to get the UN security council to establish a forum for dialogue and cooperation between Iran and its Arab neighbours around the Persian Gulf. Together, these three steps are the best way of de-escalating tensions, preventing a regional war and achieving lasting peace and stability in the region.
- Seyed Hossein Mousavian is a Middle East security and nuclear policy specialist at Princeton University and a former head of Iran’s national security foreign relations committee.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
