ما چه بسیار «خوی های زشت» را چون «تابوهای سرشت»،
در «نهان، نهُفته» و در «پنهان، خُفته» داریم،
ولی از وجود آن ها نه «می رنجیم» و نه در «شکنجیم»؛
امّا اگر «نشانه ای اندک» و «بهانه ای کوچک»
از آن «حواس» را در دیگری «احساس» کنیم ،
به شدّت «آزُرده» و «سرخورده» می شویم.
بیاییم نخست خویش را از «رذایل بپیراییم» و به «فضایل بیاراییم»،
تا «مایۀ رنجش» را از «سایۀ سنجش» بزداییم!
💖 ☀️ 💖 ☀️ 💖 ☀️ 💖💖 ☀️ 💖
تابو: شخصی یا چیزی مقدس که دست زدن به آن ممنوع باشد
دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
