خودکامه نه تنها بر «خلق می‌خروشد»،که بر «خالق نیز فخرمی‌فروشد»!
او حتّی «نظم را از نظام» و «طعم را از طعام» می‌گیرد.
او «تاب را از آفتاب» می‌دزدد و «آب را از خیزاب»!
برای هر «جنگل،انگل» است و برای هر «آمَل،دُمَل».
نه تنها هیچ «بشر» را از «شر» بی نصیب نمی‌گذارد،
بله هر «وجود» و «موجود» را
«بیگانه می‌پندارد» و «بی رحمانه می‌آزارد».
خودکامه با «تحکُّمی تیره» تنها بر «مردُمی چیره» می‌شود،
که خود «بایستۀ زور»اند و «شایستۀ شور».
«شهروندان آزاده» و «خردمندان بااراده»،
هرگز نه «خودکامگی» را برمی‌تابند و نه «بی‌برنامگی» را!
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️
اَمَل: آرزو،امید،آرمان
دُمَل: زخم چرکین،آبسه
شور: فتنه،هیجان و آشفتگی،غوغا،آشوب
دانلود رایگان کتاب‌ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین‌گویه‌های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
