دکتر سید حسین موسویان استاد دانشگاه پرینستون امریکا با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : ۱۰ مورد از مضار تحریمها برای کشور و مردم ایران
۱- افزایش فقر و فلاکت عمومی:
تحریمها با کاهش درآمدهای ملی و افزایش تورم، قدرت خرید مردم را به شدت کاهش داده و باعث گسترش فقر، نابرابری و فشار معیشتی بر اقشار ضعیف میشوند.
۲- کند شدن یا توقف توسعه کشور:
محدود شدن سرمایهگذاری خارجی، انتقال فناوری و همکاریهای علمی و صنعتی، روند توسعه اقتصادی و پیشرفت زیرساختها را مختل میکند.
۳- افزایش بیکاری:
تعطیلی یا تضعیف صنایع، کاهش صادرات و رکود اقتصادی ناشی از تحریمها، منجر به بیکاری گسترده بهویژه در میان جوانان میشود.
۴-کاهش کیفیت خدمات عمومی:
کمبود منابع مالی دولت بر بخشهایی مانند آموزش، بهداشت، حملونقل و خدمات اجتماعی تأثیر منفی گذاشته و کیفیت زندگی مردم را کاهش میدهد.
۵- مشکلات در تأمین دارو و تجهیزات پزشکی:
تحریمهای بانکی و تجاری، حتی در مواردی که دارو بهطور رسمی تحریم نیست، دسترسی بیماران به دارو و درمان را دشوار میکند.
۶- افزایش هزینههای زندگی:
بالا رفتن قیمت کالاهای اساسی، مسکن و انرژی فشار روانی و اقتصادی سنگینی بر خانوادهها وارد میکند.
۷- تشدید مهاجرت نخبگان:
نبود فرصتهای شغلی و علمی مناسب باعث میشود بسیاری از متخصصان و جوانان تحصیلکرده کشور را ترک کنند که این خود به تضعیف آینده کشور میانجامد.
۸-سقوط ارزش پول ملی:
تحریم موجب کاهش ارزش پول ملی میشود که نتیجه آن افزایش قیمتها و کاهش قدرت خرید مردم و فشار معیشتی شدیدی بر جامعه است.
۹- کاهش تولید ناخالص ملی:
تحریمها و رکود اقتصادی با کاهش تولید و سرمایهگذاری، تولید ناخالص ملی را پایین آورده و رشد اقتصادی کشور را متوقف میکنند.
۱۰- نابودی بخش خصوصی:
افزایش هزینهها و بیثباتی اقتصادی موجب تضعیف و تعطیلی بسیاری از کسبوکارهای خصوصی و افزایش بیکاری میشود.
در مجموع، تحریم مساوی است با نکبت
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
