جعفر بخشی بی نیاز نویسنده و روزنامه نگار عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : او را باید بازیگر اصلیِ سیاست منطقه‌ای دانست که حالا بار سنگین یک مسئولیت کم نظیر را بر روی شانه دارد و می خواهد بین کشور خودش و تهران و واشنگتن اتصالی بر پایه ی دوستی و صلح بنا کند. کار بسیار دشواری ست. چون هم ایران و هم آمریکا در بحث مذاکره بسیار دست به عصا راه می روند و هیچ یک به آن دیگری اعتماد ندارد. گرچه تهران پیامی را مکتوب کرده و به بانی نجاتش در ریاض سپرده تا با خود به کاخ سفید ببرد و اگر توانست ترامپ را راضی کند تا درهای بسته ی مذاکرات را دیگر بار برای تهران بگشاید. روزنه ای حتی کم سو تا احتمال جنگ را در منطقه به حداقل برساند. رخدادی که بر اساس حوادثی که ساعت به ساعت در خاورمیانه شکل می گیرد دور از انتظار نیست. با این همه بی گمان باید او را مرد متفاوت خاورمیانه دانست که با تیز هوشی و درایتی تحسین برانگیز یک سیاست خارجیِ مدرن بر پایه ی اصول و قواعد جهانی را در کشورش پیاده کرده به گونه ای که هر روز در تمامی عرصه ها ارتقاء و رشد را به شکل قابل قبولی برای مردم و حتی همسایگانش به نمایش گذاشته است. کسی که بلد بود و توانست پیام تهران را در سخت ترین و دشوارترین موقعیت بین المللی به واشنگتن برده و دستهای عمان و قطر را در نقش میانجی قطع کند. کشورهایی که عملا در کسوت ریش سفیدان منطقه کارآیی چندانی برای ایران نداشتند.
صحنه ی بی بدیلی که ترامپ برای استقبال از او در کاخ سفید ترتیب داد به وضوح نقش برجسته ی این سیاست مدار قهار را برای تمام دنیا خاصه خاورمیانه و مخصوصا ایران رونمایی کرد و به نوعی نشان داد که کت تن کیست. کسی که رفتارش در عرصه ی سیاست او را یک سر و گردن از دیگران بالاتر برده و از او یک آدم متمایز و بی تکرار ساخته. نقش او و کشورش در این ماجرا و تنش و حتی درگیری احتمالی در خاورمیانه بر هیچ کس پوشیده نیست و نشان می دهد به صورت تمام عیار محور اصلی ماجرا همین آقاست. یک رجل سیاسی آگاه ؛ قدرتمند ؛ پول دار و بسیار آبدیت شده ی به روز که در کاهش تنش در منطقه استاد است و این کار را بسیار بهتر از دیگران می داند. و از آن طرف بازیگران اصلی منطقه را مثل موم توی دست دارد. کشوری که هم در آسیا محبوب است و هم در خاورمیانه برای خود اسم و رسمی دارد و مهمتر از همه این که آمریکا او را کامل و بی نقص قبول دارد و اعتمادش به او صد در صد است. جالب آن که ایران هم به دوستی با او مفتخر است و رابطه ای صمیمی و گرم با او و کشورش دارد. رابطه ای که پیش از این اگر به دلایلی محرمانه و پوشیده بود ؛ حالا عینی و آشکار است.
مشخصا پیام مسعود پزشکیان از تهران برای دونالد ترامپ در واشنگتن همین یک خط است با کمی توضیحات اضافه که این بار بر خلاف گذشته ایرانی‌ها می‌خواهند به صورت جدی مذاکره کنند. دلیل اصلی آن هم کاملا مشخص است. تاسیسات هسته‌ای در ایران به شدت آسیب دیده و عملا دیگر امکان غنی سازی وجود ندارد. و این یعنی دست خالی ست و مهمتر از همه این که تمامی فعالیت های هسته ای در کل ایران متوقف شده. تهران خوب می داند که اگر تن به مذاکره ندهد و میانجی اش نتواند دل سنگ ترامپ را نرم کند آن گاه فضا برای تنش‌زدایی در خاورمیانه به شکلی وحشتناک آماده و مهیا می شود و هر اشتباهی ولو کوچک می تواند ایران را وارد یک جنگ ویرانگر و نابود کننده کند. هم ایران و هم کل منطقه. همین است که بن سلمان پیام پزشکیان را در ریاض توی جیبش گذاشته تا یک مسیر عقلانی و درست را برای تهران هموار کند و یک صلح پایدار را برای منطقه به ارمغان بیاورد. نمایش پیشرفت پیش از این وقتی چنته ی ما پر زور بود و هسته ای مان اعتباری داشت و سرپا بود شاید می توانست بازی را به آن شکل که تهران می خواهد تغییر دهد. چه وقتی امتیاز می داد و چه وقتی که می گرفت. اما حالا … !
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
