عبدالله شهبازی با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : جنجال دیدار ترامپ و زلنسکی می‌تواند توضیح منطقی داشته باشد. بنظرم، به احتمال زیاد، این ماجرا سازمان‌یافته بود برای مهار ناسیونالیست‌های افراطی اوکرائین غربی که بسیار قدرتمند هستند و به شدت ضد روس. روسیه بدون حفظ مناطق اشغالی روس‌نشین در دونباس حاضر نیست به جنگ پایان دهد. اگر زلنسکی بخواهد با پذیرش درخواست روسیه صلح را به اوکرائین بازگرداند ناچار است نیروهای داخلی را مهار کند. باید بتواند در داخل کشور اعلام کند که همه جور مقاومت کردم ولی زورم نرسید و ناچار شدم امتیازاتی به این بزرگی بدهم. خودمان را به جای زلنسکی بگذاریم. به ترامپ می‌گوید امکان ندارد ناسیونالیست‌های اوکرائین غربی بپذیرند. زلنسکی یهودی است و این صلح می‌تواند در میان ناسیونالیست‌های فوق، با آن سابقه همکاری با ارتش نازی در جنگ جهانی دوم و مشارکت در کشتار لهستانی‌ها و یهودیان، به فرضیات در زمینه «توطئه یهود برای نابود کردن اوکرائین» دامن زند و مجدداً موجی از یهودی‌ستیزی پدید آورد. بناچار، باید چنین فضاسازی‌هایی انجام شود تا تمکین زلنسکی به خواست ترامپ موجه جلوه کند.
حدود یک سال و نیم پیش، در ٢۴ شهریور ١۴٠٢/ ١۵ سپتامبر ٢٠٢٣، نوشتم: «اوکرائین در طول تاریخ معاصر همیشه سرنوشت تلخی داشته. در جنگ اول جهانی آمریکا و بریتانیا از ناسیونالیست‌های اوکرائین غربی نهایت استفاده نظامی را کردند علیه انقلاب بلشویکی ولی در نهایت آنان را به ژنرال پیلسودسکی، دیکتاتور نوظهور لهستان، فروختند. در جنگ جهانی دوم هم ناسیونالیست‌های اوکرائین غربی راه همکاری با ارتش هیتلر را در لهستان در پیش گرفتند و مشارکت در کشتارهای لهستانی‌ها و یهودیان و غیره. فرجام این تلاش‌ها همیشه شکست بوده. تصور می‌کنم این یکی نیز به شکست تلخ منجر شود.»
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
