در «جهان» هیچ «انسان» نمیتواند
بدون «عشق الهی» و «شوق آگاهی»
«لذّت شادی» و «عزّت آزادی» را بچشد
آنجا که خدا باشد «زلال راستی و دُرُستی»،
«ضلال کاستی و سُستی» را میشویَد
و «فروغ نبوغ»،«یوغ دروغ» را درهم میشکند.
آنجا که خدا باشد،«نور شعور»،«شور دیجور» را
و «ماه تابناک پاکی»،«گناه مغاک تاریکی»را میزداید.
شفیعی مطهر
