عادل بابایی پژوهشگر حکمرانی اقتصادی و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :بعد از توهم انتقال تهران به خلیج فارس ، حال نوبت توهم انتقال خلیج فارس به تهران است.
ظاهرا سندرم نمیدانم نمیتوانیم پزشکیان به مشاوران و وزرا هم سرایت کرده است.
هنوز مدت زیادی از پیشنهاد عجیب و غریب انتقال پایتخت به سواحل خلیج فارس توسط پزشکیان نگذشته که دیروز نماینده ایشان اعلام کرد پروژه انتقال اب خلیج فارس به تهران تکمیل شده است .وجالب انکه انرا در راستای توسعه دریامحور خوانده است .
اما نتیجه پیشنهاد عجیب پزشکیان فقط افزایش قیمت چندصددرصدی و هزاردرصدی زمین در سواحل مکران بود .
به امید پایتخت شدن سواحل زمینهایی که تا سال گذشته متری ده هزارتومان هم نبود حال قیمت میلیونی دارد.
اما در خصوص خبر تکمیل انتقال اب خلیج فارس به تهران باید به چند نکته توجه کرد .
عبدالعلی‌زاده اما در توضیح اظهارات خود تأکید کرده که پروژه انتقال آب خلیج فارس به تهران با هدف جلوگیری از مهاجرت گسترده جمعیت و مقابله با بحران کم‌آبی پایتخت طراحی شده است.
او گفته است که تصمیم دولت بر آن است تا به‌جای انتقال پایتخت، مسئله کمبود آب در تهران را از طریق توسعه فناوری‌های نوین شیرین‌سازی آب دریا و انتقال آن از مسیر جنوب کشور حل کند.
یکم – ایا این موضوع اصلا صحت دارد؟
وزارت نیرو با توضیحی که در خبرگزاری فارس منتشر شده، اعلام کرده که تاکنون هیچ طرح مصوب و اجرایی تحت عنوان پروژه انتقال آب خلیج فارس به تهران وجود ندارد.
این وزارتخانه یادآور شده است که موضوع انتقال آب دریا به تهران تنها در سطح ایده و پیشنهاد توسط استانداری تهران مطرح شده بود و تاکنون در سطح دولت مورد بررسی و تصویب قرار نگرفته است.
از نظر منطقی هم این سوال مطرح میشود که چگونه چنین پروژه عظیمی شروع و اجرا و به مرحله تکمیل رسیده اما هیچ خبری از ان در رسانه ها منتشر نشده و بناگهان اعلام میشود که در حال تکمیل است ؟!
دوم ـ انتقال اب خلیج فارس به تهران چه ارتباطی به توسعه دریامحور دارد ؟!
قطعاذ مفهوم «توسعه دریامحور» نباید با پروژه‌های پرهزینه انتقال آب اشتباه گرفته شود.
توسعه دریامحور به‌معنای گسترش صنایع، بنادر و شهرهای ساحلی و ایجاد اشتغال در همان مناطق است، نه انتقال منابع طبیعی از جنوب به مرکز کشور..
سوم ـ هزینه های چنین پروژه های هیجانی
گفته میشود انتقال اب خلیج فارس به تهران نیازمند ده ها میلیارد دلار هزینه است .
سامانه های عظیم پمپاژ خطوط لوله مخازن متعدد و از سوی دیگر اختلاف هزارمتری تهران نسبت به سطح دریا مستلزم هزینه های میلیارد دلاری می باشد .
و اینها جدا از پولهایی هایی است که باید برای تملک زمینهای پروژه به صاحبان املاک پرداخت شود .
چهارم – راهکار بعدی چیست ؟
سالها پیش که اعلام شد اب سد طالقان به تهران منتقل خواهد شد برخی کارشناسان اعلام کردند بعد از ان چی ؟؟
باتلاق تهران هم اکنون به تنهایی اب سدهای کرج- لتیان – لار – ماملو و طالقان را می بلعد و باز مشکل آب دارد .
از زمانی که جمعیت تهران پنچ میلیون شد کارشناسان هشدار دادند که باید جلوی توسعه بی رویه تهران گرفته شود .
اما این رویه غلط همچنان ادامه دارد
براستی تا چه زمانی باید تمام کشور فدای تهران شود ؟
خاصیت و مزیت این تهران حجیم و الوده و بی فرهنگ برای کشور چیست ؟
براستی اگر اب خلیج فارس هم به تهران رسید و پنچ سال بعد از ان با این حجم ساخت وساز و مصرف بی رویه باز مشکل حل نشد راهکار بعدی چیست ؟؟
خط لوله ۲؟
انتقال اب خزر به تهران ؟
انتقال اب اقیانوس به تهران ؟
یا واردات اب در برابر صادرات نفت ؟!!!
پنچم – راه های جایگزین
به اعتقاد برخی کارشناس اولا باید جلوی توسعه بی رویه تهران گرفته شود
کدام عقل سلیمی می پذیرد در حالیکه تهران با مشکل اب ترافیک الودگی و …دست پنچه نرم میکند این حجم از ساخت وساز در ان جریان داشته و هرچند سال با یک دستور جدید و دادن تراکم بیشتر مردم را تحریک به نوسازی مجدد خانه هایشان نمود ؟!
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان جلوگیری از ساخت و ساز بی رویه مدیریت مصرف.سرمایه گذاری در بازیافت اب و …اقتصادی تر و کارامدتر از انجام پروژه هایی مثل انتقال اب خلیج فارس به تهران می باشد .
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
