خلیج فارس برنده احتمالی سیاست ویزای ترامپ

 طرح تازه دولت دونالد ترامپ برای افزایش چشمگیر هزینه صدور ویزای H-۱B به سطحی حدود ۱۰۰ هزار دلار، موجی از نگرانی در شرکت‌های فناوری آمریکا ایجاد کرده و پیامدهای جهانی آن در حال روشن شدن است. یکی از برندگان احتمالی این سیاست، کشورهای حاشیه خلیج فارس هستند که سال‌هاست سرمایه‌گذاری کلانی برای تبدیل شدن به قطب نوظهور هوش مصنوعی انجام داده‌اند.

طرح تازه دولت دونالد ترامپ برای افزایش چشمگیر هزینه صدور ویزای H-۱B به سطحی حدود ۱۰۰ هزار دلار، موجی از نگرانی در شرکت‌های فناوری آمریکا ایجاد کرده و پیامدهای جهانی آن در حال روشن شدن است.

به گزارش اقتصاددان به نقل از دنیای اقتصاد  ،  یکی از برندگان احتمالی این سیاست، کشورهای حاشیه خلیج فارس هستند که سال‌هاست سرمایه‌گذاری کلانی برای تبدیل شدن به قطب نوظهور هوش مصنوعی انجام داده‌اند.

بر اساس گزارش CNBC، عربستان سعودی و امارات متحده عربی با تدوین راهبردهای ملی نظیر «چشم‌انداز ۲۰۳۰» و «استراتژی ملی هوش مصنوعی»،   محیطی جذاب برای متخصصان و کارآفرینان فناوری ایجاد کرده‌اند.

اعطای ویزاهای بلندمدت، کاهش مقررات دست‌وپاگیر، بسته‌های حقوقی بسیار رقابتی و معافیت‌های مالیاتی، مجموعه‌ای از مشوق‌هایی هستند که باعث می‌شوند متخصصان سیلیکون‌ولی نگاه جدی به مهاجرت به خلیج فارس داشته باشند.

سرمایه‌گذاران بین‌المللی می‌گویند دولت‌های منطقه با تکیه بر منابع صندوق‌های ثروت ملی و حمایت از پروژه‌های نوآورانه، شرایطی فراهم آورده‌اند که جذب استعداد خارجی را تسهیل می‌کند.

به گفته مدیران شرکت‌های مالی فعال در منطقه، امارات و عربستان نه‌تنها بسته‌های جبران خدمات بسیار بالایی پیشنهاد می‌دهند بلکه فرصت مشارکت در پروژه‌های بزرگ مقیاس از جمله شهر آینده‌نگر نئوم یا مراکز داده هوش مصنوعی را نیز به متخصصان عرضه می‌کنند.

این شرایط در تضاد آشکار با اروپا و بریتانیا است. در آن‌جا، فقدان حمایت مالی کافی از بخش فناوری و فضای منفی پیرامون مهاجرت، موجب شده توان رقابت با خلیج فارس در جذب نیروی متخصص کاهش یابد.

حتی در ایالات متحده، سخت‌گیری‌های تازه در سیاست‌های مهاجرتی می‌تواند به خروج تدریجی استعدادها منجر شود و شرکت‌ها را در جنگ جهانی برای جذب نیروی کار خلاق در موقعیت ضعیف‌تری قرار دهد.

به باور تحلیلگران، امارات طی ۱۵ سال گذشته مسیر متفاوتی را پیموده است. این کشور که در گذشته به سختی می‌توانست استعدادها را فراتر از صنایع نفت و گاز نگه دارد، اکنون به قطب مالی و تجاری تبدیل شده که تلاش دارد در سطحی هم‌تراز با لندن و نیویورک قرار گیرد.

متخصصان فناوری و فین‌تک نیز دیگر به منطقه به چشم سکوی موقت نگاه نمی‌کنند، بلکه آن را مکانی برای ساخت آینده حرفه‌ای خود می‌دانند. ویزاهای متنوع – از ویزای فریلنسری و خوداشتغالی گرفته تا «ویزای طلایی» ده ساله – نقشی کلیدی در این تغییر ایفا می‌کنند.

البته کارشناسان هشدار می‌دهند که محدودیت‌هایی همچنان پابرجاست. در بسیاری از کشورهای خلیج‌فارس، مسیر مشخصی برای دستیابی به شهروندی وجود ندارد و این موضوع نوعی حس بی‌ثباتی برای مهاجران ایجاد می‌کند.

علاوه بر این، موقعیت ژئوپلیتیک حساس منطقه – از جنگ غزه و نقش قطر در آن گرفته تا تنش‌های نظامی ایران و اسرائیل – می‌تواند بر نگاه متخصصان خارجی نسبت به امنیت و ثبات زندگی در این کشورها اثر بگذارد.

با این حال، مزیت‌های رقابتی همچون زیرساخت‌های مدرن، محیط چندفرهنگی و تمرکز بر پروژه‌های تحول‌آفرین، موقعیت خلیج فارس را در رقابت جهانی برای جذب استعدادها تقویت کرده است.

در شرایطی که آمریکا و بریتانیا با سیاست‌های محدودکننده خود فرصت‌ها را از دست می‌دهند، عربستان و امارات تلاش دارند خود را به عنوان مقصد اصلی متخصصان هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین تثبیت کنند؛ مسیری که در صورت تداوم، می‌تواند توازن جهانی سرمایه انسانی را تغییر دهد.

 

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک × 2 =