در یک پنل تخصصی با حضور مدیران ارشد سیستم بانکی، کارشناسان نسبت به شکاف عمیق بین شعارهای هوش مصنوعی و واقعیت‌های میدانی هشدار دادند. مشکلاتی از جمله ممنوعیت واردات سخت‌افزار، معماری نادرست داده‌ها و نگاه سنتی مدیران، مهم‌ترین موانع توسعه این فناوری در کسب‌وکارهای ایرانی عنوان شد.
به گزارش زومیت پنل تخصصی «آینده فناوری هوش مصنوعی در کسب و کارها» در ادامه رویداد فیس‌کاپ، میزبان مدیران ارشد صنعت بانکداری و فناوری بود که هر یک از زاویه‌ای متفاوت به چالش‌ها و فرصت‌های پیاده‌سازی هوش مصنوعی در ایران پرداختند. فضای این پنل، به جای ارائه گزارش‌های موفقیت آمیز، به میدانی برای بیان صریح مشکلات و موانع پیشِ رو تبدیل شد.
مصطفی امینی، مدیرعامل هلدینگ بهپویان هوشمند امین (وابسته به بانک سپه) با ادعای سرمایه‌گذاری در حوزه زیرساخت هوش مصنوعی و راه‌اندازی «کارخانه هوشمندسازی امیدینو» صحبت‌های خود را آغاز کرد. وی با اشاره به مزیت رقابتی نیروی انسانی در ایران، این پرسش اساسی را مطرح کرد که سهم اقتصاد دیجیتال و به تبع آن، هوش مصنوعی در کشور چقدر است و خود در پاسخ اعتراف کرد که این سهم بسیار ناچیز است. او با بیانی امیدوارکننده اما فاقد ارائه راهکار مشخص، ادعا کرد که به زودی در حوزه زیرساخت‌های هوش مصنوعی شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود و بر ضرورت «تولید روایت مثبت» برای باور به خود تاکید کرد؛ سخنانی که در تقابل با سایر سخنرانان قرار گرفت چرا که عملا پاسخ درخوری در زمینه استفاده از هوش مصنوعی در بانکداری نداشت.
محسن بیژنی، معاون فناوری اطلاعات بانک گردشگری نگاهی کمی عمل‌گراتر داشت؛ البته او هم نتوانست پاسخ درستی درباره کارکرد هوش مصنوعی در بانکداری کشور بدهد. او هوش مصنوعی را یک «شریک استراتژیک» برای سیستم بانکی خواند و به اقدامات قابل‌سنجشی مانند استفاده از چت‌بات‌ها، فناوری تشخیص چهره در پلتفرم «توبانک» و تحلیل داده‌ها اشاره کرد. بیژنی بر این باور بود که آینده صنعت مالی به سمت فین‌تک‌ها خواهد رفت و هوش مصنوعی نه یک انتخاب، که یک اجبار است که نسل آینده به سراغ آن خواهد رفت.
اما صریح‌ترین و واقع‌بینانه‌ترین نگاه متعلق به محمد صادقی، مدیرعامل شرکت بهسازان ملت بود. او با ۲۸ سال سابقه در حوزه core banking، بدون لاپوشانی و با شجاعت اعتراف کرد که صنعت بانکداری ایران نه تنها در هوش مصنوعی، که حتی در بانکداری الکترونیکی نیز «سال‌ها عقب است». او مشکل را ریشه‌ای‌تر دانست و فقدان زیرساخت داده در کشور را اصلی‌ترین مانع اعلام کرد. صادقی با قاطعیت اعلام کرد که توسعه جدی هوش مصنوعی در ایران با توجه به شرایط تحریم و مشکلات داخلی چندان شدنی نیست و از حاکمیت نیز نمی‌توان انتظار معجزه داشت چرا که نتوانسته در این زمینه کاری کند. راهکار او بر عهده گرفتن این مسیر توسط بخش خصوصی، شکستن «نگاه سنتی» و سرمایه‌گذاری درست بود؛ هرچند او تاکید کرد که در زمینه خرید تجهیزات و استفاده از این فناوری موانع زیادی وجود دارد و تاکید کرد باید از نیروهای انسانی در کشور استفاده کرد تا این مسیر به جایی برسد.
محمد صبری، دبیر رویداد فیس‌کاپ، صحبت‌هایش را با اشاره به توانمندی‌های جوانان ایرانی آغاز کرد اما بلافاصله با مثالی ملموس و دردناک، گفتار امینی را به چالش کشید. او پرده از یک واقعیت تلخ برداشت و گفت: «ما کارت گرافیک (GPU) را در سه چمدان جدا می‌گذاریم تا گمرک خودمان به ما گیر ندهد و ساعتها با گمرک خودمان درگیری داشتیم». این بیان، مصداق عینی ادعاهای محمد صادقی بود و نشان داد که حتی نخبه‌ترین جوانان ایرانی، پیش از جنگ فناوری، درگیر جنگ بروکراسی و موانع داخلی هستند.
در نهایت، این پنل تصویری خاک‌آلود و پرچالش از مسیر هوش مصنوعی در ایران به ویژه در سیستم بانکداری ترسیم کرد و با اینکه افرادی چون امینی تاکید داشتند باید «روایت‌های خرده مثبت» را زیاد گفت تا به خودمان باور داشته باشیم؛ سایرین سخنرانان عقیده داشتند پیش از هرگونه رویاپردازی درباره آینده،باید زیرساخت‌های داده اصلاح شود، موانع اداری رفع گردد و نگاه مدیران ارشد از سنتی به دیجیتال تغییر پیدا کند.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
