امروزه وضعیت بودجه در اقتصاد ایران بیشتر به حساب دخل و خرج دولت ها برای گذراندن امور کوتاه مدت تبدیل شده است. در کشور ما بودجه از منظر ساختار، ماهیت و کارکرد دولت ، نظم اجتماعی و ارتباطش با توسعه و ثبات اقتصادی -اجتماعی در جایگاه واقعی خود قرار نگرفته است. بودجه در کشور به جای اینکه انعکاسی از شفافیت . پاسخگویی ، توسعه طلبی باشد ، بیانگر روز مرگی در اداره اقتصاد ، عدم ارتباط با مقتضیات توسعه و عدم شفافیت است‌.در بودجه کشور هزینه های بهره برداری طرح های عمرانی بیش از دو برابر پیش بینی اولیه آن هاست. در بیشتر مواقع،مطالعات فنی،اقتصادی و زیست محیطی ضعیف است و از طرفی نگاه ملی بودجه بسیار ضعیف است .نمایندگان عمدتاً نگاه سیاسی و منطقه ای دارند نه نگاه ملی. در بودجه کشور تعادل اقتصادی و حقوقی محقق نمی شود و فقط تعادل و تعامل سیاسی حاصل می شود . برای برون رفت از این شرایط ، باید هزینه ها و اولویت بندی مخارج بر اساس ضرورت های توسعه تصحیح شده و شفافیت در نظام بودجه ریزی کشور انجام گیرد،همچنین سطح تعامل دولت و مجلس در بودجه مشخص شود و برای بهبود وضعیت بودجه ریزی در کشور باید در تدوین و تصویب و اجرا بودجه از اعمال سلیقه ها و دست های منفعت طلب خود داری شود.