هر پگاه نو با یک نگاه نو هیچ انسان،بزرگ، «زاده» و «آزاده» نمی‌شود؛ بلکه در «سورۀ سختی‌ها ساخته» و «کورۀ شوربختی‌ها گداخته» می‌شود. «پایایی» در «پویایی» است، و با پویایی...

هر «دین آسمانی» یا «آیین انسانی»، که برای «جان انسان» در این «جهان گذران»، پیش از «مُردن» و «جان سپُردن»، «به کار نیاید» و «به ابتکار نشاید»، در آن جهان...