ورجاوند،

هر پگاه نو با یک نگاه نو اگر صد «سکّۀ زرّین» و هزار «سبیکۀ سیمین»را، با «شگون» به یک «میمون» ببخشید، او آرزو دارد همۀ این «توشۀ فوز» را به...
هر «بهانۀ پوزش»،«نشانۀ لغزش» نیست. گاهی «نشانۀ فروتنی» است و گاهی «آشیانۀ فراتنی». هیچ انسانی «معصوم از گناه» و «مصون از اشتباه» نیست. ولی این انسان‌های «نیرومند» و «ورجاوند»اند، که...
«روش هر ورجاوند»برای «پرورش فرزند»این است که نخست باید«خویش را بسازد»،نه این که با«تشویش بتازد». هدف از «تولُّد فرزند»،«تولید همانند»نیست. هر «زاده،یک آزاده» است و هر «نواده،یک خانواده». فرزندِ«سلیم» نباید«تسلیم»باشد،...
«سینۀ خردمند»،«گنجینۀ نیوند»است. خردمند،«دهانی بسته»،ولی «بیانی شایسته»دارد. او بیش از «مجال گفتن»به «دنبال شنُفتن» است. باید «زلال سخنش را نوشید» و «استدلال روشنش را نیوشید». او «رازهایی برای گفتن»دارد و...
هر انسان دیگران را به«میزان حقارتش،تحقیر» می کند و به «میزان کرامتش،تکریم». بنابراین هر «خودکامۀ دون» و «سیاهنامۀ گردون»، که «شهروندان فرهیخته» و «ورجاوندان برانگیخته» را «خوار می دارد» و...

پربازدیدترین ها