برای «ادارۀ مردم» در «هزارۀ سوم»، لازم‌ترین «ایدۀ مهاد»،«پدیدۀ سواد»است. امروزه در هر «وادی»،«باسوادی»، نه به «خواندن حساب» است و نه به «نوشتن کتاب». امروزه کسی را «باسواد» و «بااستعداد»...

هر یک از ما در «شکوهمندتربن نقطۀ شکوفایی»، ولی در«بلندترین قُلّۀ تنهایی» ایستاده‌ایم! هر یک از ما «جُدا،جُدا می‌نویسد»،ولی «صدا به صدا نمی‌رسد»! تنهایی،«عالَم را سیاه» و «آدم را تباه»...