«عرش برین بر زبرین» است و «فرش زمین،زیرین». آن بر «زبر والای جهان» است و این به «زیر پای انسان». زیرا آسمان «آبی یکرنگ» است و فرش،«سرابی رنگارنگ». بیاییم از...
هر پگاه نو با یک نگاه نو گاهی کسانی که بهاندازۀ «فرسنگها راه» و «فرهنگها نگاه»، از من «دوراند»،ولی چون «فکوراند»، هم «گفتارم» را درک میکنند و هم «رفتارم» را!...
«طاعت خدا» و «اطاعت هُدا»، به وسیلۀ «دانایی» و «توانایی» است. «نهال دانش» با «زلال خوانش» ، به «برگ و بار مینشیند» و «سایهسار میآفریند». بیاییم با «آفتاب بتابیم» و...
هر «انوشۀ انسان» در هر «گوشۀ جهان»، که در هر «خانواده»،«زاده» می شود، ناگزیر «همرنگ آن زمان می بالد» و با «فرهنگ آن مکان می سگالد»، نه «دینش» را خود...