اقتصاددان :  غلامحسین ساعدی در شماره‌ی هفتم فصلنامه الفبا می‌نویسد: “فتحعلی پناهیان جوان بیست و چند ساله‌….بچه عجیبی بود. سیانور هم در گوشه‌ زبانش. همان بود که سرمایه‌دار گردن کلفت...