غدیر ، نه یک روز عام و برکۀ آرام ، که یک تاریخ تمام است . غدیر یک پیچ سرنوشت‌ساز تاریخ است . در این روز ، سرنوشت روشن بشریّت با زلال آب‌های «غدیر» گره خورد . هر قطرۀ آن بلور مذاب، یک سینه سخن در دل و یک آبشار زلال عرفان بر زبان دارد.

هر پگاه نو با یک نگاه نو چه «دنیایی شِگِفت»داریم و «دَنی‌هایی خِرِفت»! «سبزکیشانی ژرف» و «نیک اندیشانی شگرف»، سگ را «چنان آموزش» و «چنین پرورش»می دهند، تا در «لرزش‌های زمین» و «لغزش‌های سنگین»، انسان های «زنده» و «ارزنده»را را از «زیر آوار» و «تقدیر هوار»، از «مرگ برهانند» و به«ارگ برسانند»؛ ولی خودکامگانی«شر» و