«کمال دین» و «اِکمال آیین»، «آگاهی شایگان» و «خیرخواهی برای همگان» است. آن که «تنگنای تحجُّر را می‌شناسد»،از «نوزایی تفکُّر نمی‌هراسد» و به دنبالِ «لادۀ مُرید»نیست تا «قلّادۀ تقلید» را...

کسی که با «زور،حقیر» و از سوی هر«مُزدور،تحقیر» می‌شود، و خود با «رضایت» و بدون «شکایت»، «تن به حقارت» و «وطن به غارت» می‌دهد، او نه «خویی از سلامت روانی»...

هیچ «دشمن» چون «من»، نمی تواند مرا «حقیر» و «تحقیر» کند؛ زیرا تنها من می توانم با «رفتارِ خویش» و «گفتارِ بیش»، و با یک «لحظه لغزش»،یک «دنیا ارزش» را...