در «راژمان عقلانیّت» و «اندیشمان انسانیّت»، آن گاه که شما «گناه دیگران را می‌بخشید»، چون «ماه آسمان می‌درخشید». این بخشش شما نه «نشانۀ ناتوانی»،که «پشتوانۀ شایگانی» است. چون شما آن‌قدر...

ما از «دام شر رهیده» و به «مقام بشر رسیده»ایم. همه گونه «اسباب آسایش داریم»، ولی «آفتاب آرامش نداریم». انسان «سُتونی سُتوار» و «پَرهونی پایدار» می‌خواهد، تا «سایبان زندگی» و...