آواره آگاه قلم

هر «بامداد» من «با،مداد»، با «کمال امید می کوشم» تا «جمال خورشید را بکشم»! «آفتاب» را چه «بی تاب»می بینم با «شگرد نیکی» در «نبرد با تاریکی» در «عرشِ زمان...