دکترداود محمدی عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : «به یاد دارم حدود سال ۹۰، در جلسه‌ای با دکتر صالحی امیری ــ استاد دوره دکتری‌ام و وزیر فعلی میراث فرهنگی ــ در پژوهشکده استراتژیک درباره وضعیت پژوهش در کشور گفتگو می‌کردیم. در آن جلسه عرض کردم با توجه به ارتباطاتی که با دانشگاه‌های خارج، به‌ویژه در اروپا، دارم و تجربه‌ام به‌عنوان استاد مشاور برخی پایان‌نامه‌ها، با اطمینان می‌گویم از هر صد پایان‌نامه، نزدیک به نود مورد کمتر از هفتاد صفحه‌اند و بسیاری حتی زیر پنجاه صفحه. این را بگذارید کنار پایان‌نامه‌های ایران که اگر زیر پانصد صفحه باشند، گاهی نشانه ضعف تلقی می‌شود! البته این رویکرد تا حدی ریشه در سنت استادان برجسته‌ای داشت که خود من نیز شاگردشان بودم؛ استادانی چون دکتر دلاور و دکتر سیف و دیگر عزیزان در دانشگاه علامه طباطبایی که تحصیلاتشان در آمریکا بود و آنجا حجم بالای پژوهش رایج بود.
دکتر صالحی از این تفاوت شگفت‌زده شدند. من هم فایل حدود صد پایان‌نامه خارجی زیر صد صفحه را برایشان ارسال کردم و خواهش نمودم تا هر اندازه ممکن است مانع تداوم این رویه نادرست در کشور شوند.
اما امروز، با دگرگونی عمیقی که در فناوری، ساختار جوامع، دانشگاه‌ها و شیوه‌های آموزشی رخ داده، ضرورت این تغییر رویکرد از همیشه بیشتر است. هفته پژوهش باید بهانه‌ای باشد برای بازنگری جدی در مفهوم، محتوا و روش پژوهش. در عصر هوش مصنوعی، نسل‌های نو، و جهانی که زیرساخت‌هایش دگرگون شده‌اند، اصرار بر رویه‌های کهنه‌ای که گاه حتی جایی در قفسه‌های کتابخانه‌ها هم پیدا نمی‌کنند، نه تنها مفید نیست، بلکه مانع رشد است.
امروز بیش از هر زمان دیگر باید بپذیریم که پژوهش، کیفیت است نه کمیت؛ عمق است نه تعداد صفحات؛ و کارآمدی است نه پیروی از سنت‌های فرسوده. امیدوارم هفته پژوهش تلنگری باشد برای آغاز این تحول ضروری.
داود محمدی
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
