مهندس علی انوری مدیر مسئول متاص و عضوشورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : چرا صدای تولیدکننده به فریاد تبدیل شد؟
در هفته‌های اخیر، فضای صنعت دام کشور دوباره با تنش، ابهام و بی‌اعتمادی روبه‌رو شده است.
وقتی رئیس یکی از تشکل‌های مهم دامداری کشور، در رسانه عمومی با این حد از خشم و ناامیدی صحبت می‌کند، مسئله فقط واکسن یا واردات دام نیست.
این یک علامت بزرگ است؛
علامتی از فروپاشی اعتماد میان سه ضلع حیاتی حکمرانی:
🔹 بخش دولتی (سازمان دامپزشکی و وزارتخانه)
🔹 تشکل‌های تولیدی
🔹 رسانه و افکار عمومی
مشکل اصلی اینجاست که سال‌هاست تصمیمات مهم حوزه دام و امنیت غذایی، بدون حضور و مشارکت واقعی تشکل‌های تولیدی اتخاذ می‌شود.
نتیجه آن می‌شود که:
شفافیت در واردات دام وجود ندارد
در موضوع واکسن‌ها چندصدایی و تناقض دیده می‌شود
تولیدکننده‌ای که در خط مقدم امنیت غذایی کشور ایستاده، احساس می‌کند «شنیده نمی‌شود»
وقتی سازوکار گفت‌وگوی رسمی و معتبر وجود نداشته باشد،
وقتی تشکل‌ها در اتاق تصمیم‌گیری نباشند،
وقتی فرآیند پاسخگویی روشن نباشد،
«اعتراض صنفی» دیر یا زود به «خشم و فریاد» تبدیل می‌شود.
این اتفاق، هشدار است.
نه فقط به نهادهای سیاست‌گذار، بلکه به همه ما که در حوزه صنعت، امنیت غذایی و حکمرانی فعال هستیم.
برای عبور از این چرخه فرساینده، باید:
🔸 تشکل‌ها را به رسمیت شناخت
🔸 فرآیند تصمیم‌گیری مشترک ایجاد کرد
🔸 سیاست‌گذاری را شفاف و قابل نظارت کرد
🔸 و از همه مهم‌تر، «اعتماد» را بازسازی کرد
امنیت غذایی کشور،
امنیت روانی تولیدکننده،
و ثبات بازار
با دستور و بخشنامه درست نمی‌شود؛
بلکه با گفت‌وگو، مشارکت و حکمرانی داده‌محور پایدار می‌ماند. ویراستار: دکتر مهتاب خیاط فراهانی
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
