ایده ای برای حل دایمی معضل مسکن و پیشرفت

بسم ‌الله الرحمن الرحیم

محضر مبارک رهبری معظم انقلاب حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای مدّ ظله‌العالی

با سلام و احترام فراوان،

اقتصاددان :  اینجانب محمدداود وثوقی‌نسب، پژوهشگر حوزه توسعه ملی و سیاست‌گذاری فضایی، به‌رغم تلاش‌ها و طرح‌های متعدد گذشته، شاهد ادامه بحران زمین و مسکن در سطحی پایدار و نگران‌کننده هستم. بر پایه مطالعات کارشناسی و تجربیات میدانی، معتقدم ریشه این بحران «مدل مالکیت مطلق زمین» و تبدیل زمین به کالای سوداگری است. از این رو الگوریتمی عملیاتی و چشمگیر برای حل دائمی این معضل تدوین نموده‌ام که خلاصه و دقیق آن‌را به استحضار عالی می‌رسانم؛ الگوریتمی که هم مبنای حقوقی و نهادی دارد و هم راهکارهای فنی، اقتصادی و نظارتی را برای اجرا مشخص می‌سازد.

الگوریتم عملیاتی پیشنهادی برای حل دائمی معضل زمین و مسکن

۱. اصول حقوقی بنیادین

  1. زمین ملک حاکمیت ملی باقی می‌ماند؛ مالکیت مطلق زمین به افراد منتقل نمی‌شود.
  2. به جای فروش زمین، حریم بهره‌برداری (حق بهره‌برداری هدفمند، مشخص و دائمی برای کاربری معین) به افراد یا نهادها اعطا می‌گردد.
  3. حاکمیت دارای اختیار است که در صورت نیاز عمومی، با پرداخت «ارزش بهره‌برداری» در مواقع ضروری این حق را مسترد نماید (اصل حریم‌فروشی بجای زمین‌فروشی).
  4. همه تعاریف حقوقی فوق در قانون و ضوابط ثبتی و ملکی کشور تصریح و لازم‌الاجرا شود.

 

۲. ایجاد و استقرار «بانک جامع زمین» و بستر داده‌ای-قضایی

  1. ایجاد سامانه ملی مرکزی (بانک جامع زمین) برای ثبت و یکپارچه‌سازی اطلاعات: حدود، کاربری، وضعیت بهره‌برداری، کد شناسایی حریم‌ها، سابقه واگذاری و اسناد ثبتی.
  2. اتصال این بانک به سامانه‌های GIS، کاداستر، سازمان ثبت اسناد، سازمان امور مالیاتی، شهرداری‌ها، نهادهای قضایی و دستگاه‌های نظارتی.
  3. دسترسی عمومی به اطلاعات واگذاری‌ها و شاخص‌های کلان (بدون افشای اطلاعات شخصی خصوصی) برای شفافیت و نظارت مردمی.
  4. به هر حریم بهره‌برداری یک «شناسه ملی» و کد نظارت عمومی (مثلاً QR ) اختصاص یابد تا مردم و ناظران بتوانند وضع آن را رصد کنند.

۳.  مدل علمی تعیین «ارزش بهره‌برداری» و «ضریب بهره‌برداری»

  1. تدوین مدل ریاضی و فرایند محاسباتی برای تعیین «ارزش بهره‌برداری» مبتنی بر مؤلفه‌هایی همچون: موقعیت مکانی، کاربری مصوب، ظرفیت توسعه، دسترسی‌پذیری، زیرساخت‌های پیرامونی، و شاخص‌های ارزشی موقعیت منطقه‌ای نظیر موقعیت توپولوژی و دسترسی به مراکز مورد نیاز زندگی.
  2. استفاده از داده‌های فضایی، شاخص‌های بازار و ابزارهای تحلیلی پیشرفته (از جمله الگوریتم‌های هوش مصنوعی) برای به‌روزرسانی پویا و شفاف این ارزش.
  3. ارزش بهره‌برداری به‌عنوان ضریب مستقل در مدل کشف قیمت مسکن منظور می‌شود (قیمت نهایی مسکن = محاسبه هزینه واقعی ساخت با احتساب تورم در لحظه فروش + ارزش بهره‌برداری).

 

 

۴. تفکیک قیمت زمین از قیمت مسکن و ساز و کار قیمت‌گذاری

  1. قیمت مسکن از هم‌اکنون به‌صورت سیستمی تفکیک شود: (الف) هزینه واقعی ساخت و خدمات، (ب) ضریب ارزش بهره‌برداری و لحاظ موقعیت مکانی ملک که در کل بهای تمام شده ضرب میگردد و حداکثر این ضریب عدد 3 پیشنهاد می‌شود.
  2. کشف قیمت نهایی واحدها بر اساس فرمول شفاف و سامانه‌ای انجام شود و امکان فروش خارج از سقف کشف‌شده ممنوع و غیر ممکن می‌گردد.
  3. در صورت تخلف از سقف قیمت‌گذاری یا دور زدن ضوابط، برخورد قاطع و نظام‌مند شود (ارجاع به مراجع قضایی و اعمال جرایم سنگین و پرداخت حق الکشف).

۵. مقابله با سوداگری، احتکار و ناپایداری واگذاری‌ها

  1. تعریف احتکار بهره‌برداری: نگهداری حریم بهره‌برداری بدون ساخت، سکونت یا بهره‌برداری مؤثر بیش از حداکثر دوره مجاز (تعریف عملیاتی در الگو: بیش از پنج سال).
  2. سازوکار نظارتی و اجرایی خودکار:
  • اعلام، هشدار و فرصت تبدیل وضعیت (چند مرحله اعلان سیستمی).
  • در صورت استمرار، خلع ید سیستمی از بهره‌بردار و بازگشایی حریم برای واگذاری به متقاضیان واجد شرایط.
  • پس از خلع ید، اعمال جریمه مالی معین (در متن برنامه: معادل ده درصد ارزش بهره‌برداری) به‌عنوان جبران اخلال در نظم اقتصادی.
  1. شناسایی و محروم‌سازی افراد یا نهادهایی که چندین حریم دریافت کرده و از آنها استفاده نمی‌کنند؛ اعمال محدودیت در تخصیص‌های بعدی.

۶. سازوکار مالیاتی و تشویقی برای تنظیم بازار

  1. اعمال مالیات بازدارنده بر عایدی کسانی که حریم بهره‌برداری را بدون بهره‌وری نگه می‌دارند (در برنامه پیشنهادی: مالیات صددرصدی بر افزایش ارزش حریم‌های بدون بهره‌برداری فعال).
  2. معافیت یا مشوق برای پروژه‌های فعال، تولیدکنندگان واقعی مسکن و سکونت‌مصرفی.
  3. تعریف و اخذ «عوارض بهره‌برداری» و تخصیص منظم درآمد آن برای تأمین مالی پروژه‌های تأمین مسکن عمومی و نوسازی بافت فرسوده.

۷. مدیریت نوسازی بافت‌های فرسوده به‌عنوان الگوی اجرایی

  1. نوسازی بافت فرسوده بر مبنای مدل دولت–مردم–تسهیلات و واگذاری حریم بهره‌برداری به سازندگان یا تعاونی‌های محلی.
  2. تضمین «حق بازگشت» ساکنان اولیه از طریق قراردادهای سه‌جانبه دولت–ساکن–سازنده و تخصیص واحد نوساز به ساکن اصلی و یا اختصاص واحد مسکونی مشابه با همان ارزش در جای دیگر از شهر و یا شهرهای دیگر به صورت توافقی.
  3. الزام به رعایت سیاست‌های کشف قیمت و تخصیص واحدها؛ در صورت تخلف از سقف فروش یا رهن/اجاره، تعریف مجازات‌های بازدارنده و ارجاع به مراجع قضایی (در متن برنامه: جریمه‌ای تا ده برابر میزان تخلف برای موارد مفسد اقتصادی).
  4. ایجاد تضمین‌های اسکان موقت برای ساکنان در طول اجرای پروژه.

۸. سامانه رصد لحظه‌ای بازار و مدیریت داده‌ها

  1. طراحی پلتفرم ملی تحلیلی (پایش قیمت‌ها، نرخ واگذاری، شاخص بهره‌برداری، و هشدار نوسانات غیرعادی).
  2. اتصال این سامانه به بانک جامع زمین، پایگاه اطلاعاتی معاملات، پلتفرم‌های آگهی و نهادهای مالی برای تحلیل یکپارچه و اقدام تنظیم‌گرایانه.
  3. انتشار شاخص‌های شفاف و هشدارها برای تصمیم‌گیران و عموم مردم.

۹. شفافیت، نظارت مردمی و مسئولیت‌پذیری

  1. راه‌اندازی «سامانه شفافیت زمین و واگذاری‌ها» با دسترسی عمومی به اطلاعات قراردادهای واگذاری، شناسه حریم‌ها، ضریب بهره‌برداری و جریان‌های مالی مرتبط.
  2. تشکیل هیئت‌های ناظر مردمی در پروژه‌های بالاتر از آستانه تعیین‌شده و تعبیه امکان گزارش‌دهی فوری و پیگیری سیستمی گزارش‌ها.
  3. تعریف شاخص‌های عملکرد (KPI) برای مدیران ملی و استانی وزارتخانه و گزارش‌دهی منظم به مراجع نظارتی و عمومی.

۱۰. تنظیم نهادی و هماهنگی بین دستگاه‌ها

  1. تعیین وزارت راه و شهرسازی به‌عنوان محور (متولی) اجرای سیاست‌های زمین و مسکن، با مأموریت هماهنگی میان: سازمان ثبت اسناد، سازمان امور مالیاتی، شهرداری‌ها، نهادهای قضایی، شورای‌عالی شهرسازی و معماری، و سایر دستگاه‌های مرتبط.
  2. لازم است حمایت قاطع و سیاست‌گذاری کلان از سوی مقام معظم رهبری و هماهنگی بین‌قوا جهت رفع موانع قانونی و نهادی فراهم گردد.

۱۱. منابع تأمین مالی اجرای الگوریتم

  1. ترکیب منابع: وجوه حاصل از عوارض بهره‌برداری، منابع صندوق توسعه ملی، مولدسازی دارایی‌های دولت، تهاتر، و مشارکت بخش خصوصی با سازوکارهای تضمین بازگشت سرمایه.
  2. استفاده از درآمدهای ناشی از جرایم و جریمه‌های تعیین‌شده برای تأمین پروژه‌های تأمین مسکن عمومی.

جمع‌بندی و درخواست

این الگوریتم، مبتنی بر سه محور استوار است:

(۱) بازتعریف حقوقی زمین به‌نفع حاکمیت و مردم

(۲) ایجاد شفافیت و زیرساخت داده‌ای ملی

(۳) سازوکارهای مالی و نظارتی سخت‌گیر برای حذف سوداگری و تضمین بهره‌برداری مؤثر.

اجرای یکپارچه و قاطع این الگو می‌تواند زمین را از ابزار سفته‌بازی خارج ساخته، قیمت مسکن را به سطحی متناسب با هزینه ساخت بازگرداند، و امکان خانه‌دار شدن اقشار گسترده‌ای از مردم را فراهم آورد — نتیجه‌ای که هم عدالت اجتماعی را تقویت می‌کند و هم ثبات اقتصادی و اجتماعی پدید می‌آورد و روند توقف تورم و منفی شدن آن در بازه زمانی کوتاه میسر می‌شود.

احتراماً از محضر عالی تقاضا دارم با عنایت و حکم حکیمانه خود:

  • مسیر تصویب حقوقی و نهادی این الگو را به دستگاه‌های ذیربط ابلاغ فرمایید،
  • مجوز تشکیل «ستاد ملی اجرای سامانه جامع زمین و مسکن» با اختیار هماهنگی میان‌قوا صادر شود،
  • دستور فرمایید مقدمات فنی (بانک جامع زمین، سامانه رصد، مدل ارزش‌گذاری) در چارچوب یک برنامه عملیاتی ملی آغاز گردد.

اینجانب آماده‌ام طرح تفصیلی، مدل‌های محاسباتی و نقشه راه اجرایی را در جلسه‌ای کارشناسی با حضور نمایندگان محترم دستگاه‌ها ارائه نموده و برای همراهی در مرحله اجرا در اختیار نظام قرار دهم و در صورت صلاحدید سکان اجرای این الگوریتم دربالاترین مقام عالی اجرایی مربوطه را تا حصول نتیجه که با واقعی سازی آن باعث کاهش قیمت مسکن به یک سوم مقدار فعلی و حل دائم  معضل مسکن و اقتصاد در کمتر از دو سال می‌گردد را بدست گیرم.

با احترام و ارادت
محمدداود وثوقی‌نسب
دانشجوی برتر دکتری و پژوهشگر حوزه توسعه ملی
تلفن همراه: 09129246266

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

14 + 10 =

پربازدیدترین ها