جعفر بخشی بی نیاز روزنامه نگار و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : زاینده رود در نصف جهان خشک شد تا این شاهرگ حیاتی که روزگاری جان آبخوان های اصفهان را تغذیه می‌کرد ؛ حالا به زخمی عمیق بدل شود که اصفهانی ها را برنجاند و زاینده رود را هر روز از حافظه ی جمعی دور و دورتر کند. حالا به ده ها و صدها مشکل در اصفهان باید فرو نشست زمین را هم اضافه کرد. رخدادی بحرانی و بسیار جدی که در برخی نقاط شهر ؛ زمین را تا ۲۰ سانتی متر شکافته و فرو رفتگی آن را عیان کرده. انگار شهر دارد آرام و بی صدا در خودش فرو می‌ریزد و چون آواری سنگین توی خیابان ولو می شود. زلزله ای به مراتب وحشتناک تر از ۷ ریشتر که اگر اتفاق بیفتد از اصفهان و آدمهایش اثری نمی ماند. حادثه ای خطرناک که گویی از اراده و توان برای مقابله با آن در این استان خبری نیست و کسی هم نمی تواند جلوی آن را بگیرد. فرو نشستی که فقط چهره ی شهر اصفهان را به هم نریخته که زیر ساخت‌های حیاتی را هم در نصف جهان در معرض تهدید جدی قرار داده است.
پدیده‌ای مخرب و ویرانگر و دور از انتظار که همانند هیولا از قعر دریا سر برآورده و در حال بلعیدن یک تمدن هزار ساله است. ظاهرا برای مقابله با این بحران خطرناک قراردادی با مرکز تحقیقات وزارت راه و شهر سازی منعقد شده و طرحی عملیاتی در سه فاز کوتاه مدت ؛ میان مدت و بلند مدت در دستور کار قرار گرفته و حتی بودجه‌ای هم به آن اختصاص داده شده ؛ اما با این تجویزهای موقت و مقطعی ؛ فرو نشست را نمی‌توان به طور کامل در شهر متوقف کرد. اما آقایان می گویند شهر دیرتر می ریزد و آوارها به کندی روی سر مردم خراب می شود. شدت فاجعه آن قدر بالاست که اجرای پروژه‌هایی مانند انتقال آب از دریا در دستور کار قرار گرفته تا شاید بتوان از گسترش بیشتر این پدیده جلوگیری کرد. دیر یا زود این فرو نشست اصفهان را می بلعد و تاریخِ نصف چهان را در زیر آوارها به فراموشی می برد. مگر آن که کاری کنند تا ورق برگردد.
همین حالا ۹ ایستگاه اصلی در شهر اصفهان در شرایط فرو نشست بحرانی ست. ۲۷۴ فلکه اصلی آتش نشانی ؛ ۳۲۸ مسجد ؛ ۳۷ کتابخانه از ۱۶۷ کتابخانه ؛ سه بیمارستان اصلی و یک هتل و تعداد ۲۵۸ مدرسه و ۱۹ پمپ بنزین همه در پهنه با نرخ بالای فرو نشست قرار دارند و حتی بسیاری از مدارس تخلیه شده. نزدیک به یک میلیون و ۲۴۲ هزار نفر روی پهنه‌ای قرار گرفته اند که هر آن ممکن است فرو بریزد و زیر آن دفن شوند. ۳۷۸ هزار و ۷۷۱ واحد مسکونی و اینها قطعا اعداد قابل توجهی ست که عمق فاجعه را بیشتر نمایان می کند. فرونشست زمین در اصفهان همان قدر خطرناک و بحرانی ست که وقوع یک زلزله ی ۷ ریشتری در تهران. حالا این زلزله و ویرانی نه در قالب گسل ها که از فرونشست زمین حادث شده و ده ها و صدها عامل در آن دخیل بوده اند تا این اتفاق وحشتناک در آن شکل بگیرد و هر روز در نقطه ای از شهر زمین را بشکافد. اگر نجنبیم و برای اصفهان کاری نکنیم روزهای بسیار بدی را برای نصف جهان در عالم واقعی باید تصور کنیم که بی گمان تمام ایران را سوگوار و ماتم زده خواهد کرد.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
