به گزارش اقتصاددان به نقل از تعادل ، در ادامه نگاهي به ظرفيت‌ها و پتانسيل‌هاي كشور در اين بخش داريم تا به پاسخ سوال مطرح شده برسيم. از آنجايي كه كشورهاي همسايه ايران به ذخاير نفت و گاز ايران نياز دارند، بايد سعي كنيم روابط خود را با آنها، مانند پاكستان، عراق و… ارتقا دهيم و به مدلي برسيم كه از ظرفيت‌ها براي تامين نياز بازارهاي همسايه بهره ببريم و از طرفي، عقب‌ماندگي در اجراي پروژه‌هايي كه مدتي است روي زمين مانده را جبران كنيم. حتي مي‌توانيم از محل قرارداد فروش گاز، به كمك فاينانس، پروژه‌هاي ديگر حوزه انرژي را تامين مالي كنيم يا حتي از ظرفيت همين كشورها براي سرمايه‌گذاري روي طرح‌هاي مستقر در ايران بهره ببريم كه اين الگو موجب احداث نيروگاه‌هاي جديد در كشور و جبران ناترازي موجود مي‌شود.
بنابراين در بخش انرژي، اقدامات تازه‌اي را مي‌توان پايه‌ريزي كرد و انجام داد. ايران علاوه بر ظرفيت در بحث نفت و گاز، از نظر ساخت و توليد انواع تجهيزات مورد نياز اين صنعت، توانمندي بالايي دارد كه قابل صادرات هم هست. با اين وجود، به دليل محدوديت‌ها و مشكلات در كلان اقتصاد مانند محدوديت در مسائل مالي و نقل‌وانتقالات منابع در سطح بين‌المللي و تحريم در صادرات انواع محصولات، با چالش جدي روبه‌رو است. در بخش ادوات و تجهيزات انرژي مانند كابل، ترانسفورماتور و تابلوهاي برق، فرصت‌هاي صادراتي ايران بسيار مناسب است؛ حتي در بخش تجهيزات صنعت نفت هم چنين فرصتي وجود دارد، چون ايران توانسته در حوزه مهندسي و توليد اين قطعات به دستاوردهاي قابل ملاحظه‌اي دست پيدا كند.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
