اقتصاددان : وهاب عزیزی ، فعال اجتماعی و حامی اخلاق سیاسی به بهانه‌ی حاشیه‌سازی علیه شیخ حسین انصاریان نوشت :
در روزگاری که جامعه‌ی ما تشنه‌ی آرامش، گفت‌وگو و انصاف است، هنوز هستند کسانی که با شمشیر تهمت و تکفیر، در پی حذف هر صدای متفاوت‌اند.
نمونه‌اش، حمله به حجت‌الاسلام حسین انصاریان؛ خطیب برجسته و مفسر اخلاق‌مدار، تنها به‌خاطر دیداری محترمانه با رئیس‌جمهور پیشین، سید محمد خاتمی.
همین‌طور، فشارهایی که سال گذشته به انصاریان بابت حضور پزشکیان در یک مجلس عزاداری محرم وارد شد، نشان می‌دهد افراط‌گرایی هنوز دست از سر دین برنداشته است.
آیا کسی که شصت سال از عمر خود را در راه تبلیغ قرآن و اهل‌بیت صرف کرده، باید صرفاً به‌خاطر رعایت ادب و اخلاق اسلامی، “جهنمی” لقب بگیرد؟
مگر سیره‌ی پیامبر اکرم (ص) جز رحمت، صبوری و گفت‌وگو بود؟
مگر امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه نفرمود: «با دشمن خود نیز انصاف پیشه کنید»؟ حال آن‌که خاتمی و پزشکیان دشمن نیستند، صرفاً هم‌وطن و هم‌مذهب ماهستند!
من، وهاب عزیزی، با صراحت می‌گویم:
تندروی، نه نشانه‌ی غیرت است و نه نشانه‌ی دینداری.
تندروی، نشان بی‌اعتقادی به همان دینی‌ست که دعوت به گفت‌وگو، رحمت، اصلاح و عقلانیت می‌کند.
این تندروها همان‌هایی‌اند که:
مساجد را خالی کردند،
جوان‌ها را دل‌زده ساختند،
و دین را به ابزار حذف و انحصار تبدیل کردند.
امروز که جامعه از ریا، تبعیض و فساد خسته است، وقت آن رسیده که دینداران واقعی، با شجاعت و صداقت، در برابر این جریان منحرف بایستند.
بازگشت نسل جوان به دین و مسجد، نه با شعار و تهدید، بلکه با اصلاح سیاست‌ها، بازسازی اعتماد و رجعت به عقلانیت دینی ممکن است.
من از انصاریان، خاتمی یا پزشکیان دفاع نمی‌کنم.
من از فرهنگ ایرانی اسلامی دفاع می‌کنم؛ چون خطر اصلی را در یک دیدار ساده نمی‌بینم، بلکه در سکوت ما در برابر جهل سازمان‌یافته می‌بینم.
اگر شما هم دل‌نگران دین و اخلاق هستید، وقت عبور از افراط فرا رسیده است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
