اکبر اعلمی با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : از پیام نوروزی در تخت‌جمشید، بدون لباس نظامی، تا هشدار به فرماندهی انتظامی درباره ناکارآمدی «باتوم» در مواجهه با نسل جدید؛ از تبیین بی‌پرده پاسخ رهبری به نامه ترامپ، تا تأکید بر نیاز به عقلانیت و شناخت جامعه پیچیده امروز در دانشگاه آزاد.
این‌ها «تغییر چهره» نیست، بازگشت به ریشه‌هاست.
به همان ریشه‌هایی که برادر شهیدش، حسن باقری، فرمانده لشکر ۵ نصر، در میانه‌ی جنگ و در میان آتش و خمپاره از آن حرف می‌زد:
«خیلی راحت شده که ۳۰۰ تا جنازه بذاریم وسط معرکه و بیاییم عقب… من برای این روش روز قیامت جوابی ندارم.»
امروز محمد باقری، در کسوت رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، دارد همان حرف‌ها را به زبانی دیگر می‌زند:
«پلیس با رویکرد سخت و باتوم راه به جایی نمی‌برد… ما نیاز به تدبیر داریم، به شناخت نسل جدید و رگ خواب جامعه.»
وقتی در تخت‌جمشید از صلح، دوستی و برادری با ملل منطقه حرف زد، نگفت از موضع ضعف؛ گفت از عمق فهم تمدنی.
وقتی صریح گفت پاسخ رهبری به ترامپ سه محور داشته: آغازگر جنگ نبودن، نفی سلاح هسته‌ای، و باز بودن مسیر مذاکره صادقانه— نه برجام را بزک کرد، نه مقاومت را تحقیر؛ فقط حقیقت را گفت.
آنچه امروز در سخنان و مواضع او دیده می‌شود، نه یک دگردیسی، بلکه بازگشت به اصالت خانوادگی و خاستگاهی‌ست که در منش و مرام برادر بزرگ‌ترش، شهید حسن باقری، تبلور یافته بود؛ و نیز بازگشت به آن هدف والا و رسالت اصلی‌ای که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای آن شکل گرفت:
صیانت از مردم، نه سلطه بر آنان.
حالا که صدای عقل از دهان یک فرمانده بلند شده، تندروها عصبانی‌اند.
نه چون او از مسیر انقلاب منحرف شده، بلکه چون یادشان انداخته انقلاب اصلاً از کجا آمده بود.
چون فهمیده‌اند «پاسداری» یعنی مسئول بودن پیش خدا و مردم، نه مسابقه در شدت عمل.
سرلشکر باقری امروز زیر حمله است، چون دارد همان کاری را می‌کند که خیلی‌ها دیگر حتی یادشان نیست چرا به آن لباس قسم خوردند.
او برنگشته؛ باقی مانده است.
باقی بر عقلانیت، بر مردم‌باوری، و بر مرام نسل اول پاسداران.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
