گرچه امسال و قبل از فصل کشت پاییزه قیمت تضمینی گندم اعلام شد و به نظر می رسید که این اعلام به موقع بر خلاف بسیاری از سالیان گذشته با همراهی نهادهایی چون سازمان برنامه و بودجه و وزیر تازه بر مسند نشسته جهاد کشاورزی اقدامی روحیه بخش و تاثیرگذار باشد، اما دیری نگذشت که این حرکت، در چرخه مستمر تورم فزاینده وجه مثبت خود را در میان کشاورزان به ویژه گندم کاران از دست داد، زیرا آنان حساب می کردند تمام کالاهای مرتبط با تولید با افزایش قیمت مواجه شده اند و چون کالاهای کم و بیش یارانه داری مثل بخشی از کود، سم و بذر در افزایش قیمت نهایی تولید گندم تاثیر کمی دارند لذا این قیمت چندان مناسب نیست.
گفتگو با قاسم سالاری ساردونی، کشاورز پیشرو و عضو شورای مرکزی خانه کشاورز
به گزارش اقتصاددان به نقل از کشاورزی آینده جهان ، قاسم سالاری ساردونی یکی از کشاورزان عضو شورای مرکزی خانه کشاورز و تولید کننده ای موفق در عرصه گندم که همواره مسائل تولیدات کشاورزی را از دریچه ای فراتر از منافع صنفی می نگرد، به خبرنگار ما گفت: قیمت اعلام شده 20 هزار و 500 تومان برای هر کیلو گندم برای کشاورزان مقرون به صرفه نیست.
ایشان افزود: این قیمت می توانست مناسب باشد مشروط بر آنکه با یک تورم فزاینده به خصوص در کالاهایی چون قطعات یدکی تراکتور، دنباله بندها و کمباین همچنین کود، سم، بذر آزاد و هزینه های مختلف حمل و غیره مواجه نشویم.
سالاری می گوید: این قیمت علاوه بر زیان کشاورزی برای خوداتکایی نسبی در تولید گندم نیز زیان بخش است زیرا قابل پیش بینی است که امسال، چه به دلیل قیمت تضمینی کم گندم و چه بحث خشکسالی به وارد کننده گندم تبدیل می شویم و حجم این واردات نیز بالا خواهد بود.
سالاری کشاورز پیشرو می گوید: در حالی شاهد ابلاغ دستورالعمل خرید تضمینی گندم داخلی سال 1404 به ادارات کل غله و خدمات بازرگانی تمام استان های کشور و تعیین مراکز خرید هستیم که بسیاری از کشاورزان، حتی کشاورزانی که مدرن هستند و زمین های بزرگ و مکانیزه دارند به دلیل افزایش و تاثیر تورم، قیمت 20 هزار و 500 تومان را مناسب نمی دانند.
سالاری اضافه می کند: این قیمت حتی در تحویل گندم به شرکت بازرگانی دولتی و مراکز خرید جواب نمی دهد و لذا کشور را با مشکل واردات گندم بیشتر و غیر قابل پیش بینی مواجه می سازد.
سالاری خواستار تجدید نظر در این قیمت است و می گوید: وزیر جهادکشاورزی و سایر اعضای شورای قیمت گذاری گندم باید در اسرع وقت جلسه ای برای تجدید نظر در قیمت برگزار کنند. این کشاور پیشرو خاطرنشان می سازد: با افزایش قیمت دلار که در حال حاضر قصد تثبیت ندارد و مداوم در حال افزایش است اگر دولت از منابع محدود ارزی اقدام به واردات گندم کند، بر فرض فراهم شدن شرایط تامین اعتبار ارزی، این واردات حتما برایش خیلی گران تمام خواهد شد.
سالاری در این رابطه به تجارب تلخ گذشته اشاره می کند که به دلیل پایین بودن قیمت تضمینی گندم و همچنین بازپرداخت طولانی مدت مبلغ گندم های خریداری شده، کشاورزان که برای تامین نهاده ها بدهکار بودند به ناگزیر گندم خود را به قاچاقچیان و کسانی که به صورت نقدی و با چک پول بر سر مزارع حاضر می شدند می فروختند. فرایندی که به رغم بهره گیری از منابع آب و خاک کشور از مسیر تحقق خوداتکایی گندم منحرف می شد و به حال منافع ملی بسیار زیان بخش بود.
سالاری به واردات 7 میلیون تن گندم در سال 1400 اشاره کرد و گفت: نباید بار دیگر این تجربه ناگوار آن هم در این شرایط تکرار شود و البته بستگی به سیاست های دولت و وزارت جهاد کشاورزی دارد.
سالاری در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرنگار «کشاورزی آینده جهان» (کاج پرس) به بحث امنیت غذایی اشاره دارد و یادآور می شود: تامین امنیت غذایی دامنه ای وسیع دارد که شامل تامین زیرساخت های مدرن برای بهره وری بیشتر و افزایش راندمان تولیدات کشاورزی، نه تنها در گندم بلکه تمامی تولیدات دام و طیور، زراعت، صیفی و سبزی، باغبانی و حتی صید و صیادی در آبهای ساحلی و دریاهای آزاد و پرورش ماهی در قفس و آبهای داخلی می شود. بهبود وضعیت تولید در این عرصه ها با تکنولوژی های مدرن از یک سو و شرایط مناسب بازرگانی برای دسترسی آسان و فراوانی و البته با توجه به قدرت خرید مردم می تواند ضامن امنیت پایدار غذایی شود.
سالاری می گوید: گندم یکی از شاخص های تامین کننده امنیت غذایی می باشد که باید دولت ها و فراتر از آنها، حاکمیت، در عرصه های مشخص و مصادیق روشن از جمله قیمت مناسب به آن توجه کنند.
سالاری در ادامه بحث خود گفت: معیشت مردم در شرایط کنونی در مخاطره جدی قرار گرفته که ناشی از سیاست های ناکارآمد اقتصادی است.
سالاری در مورد نقش مجلس در رابطه با کشاورزی می گوید: مجلس، به ویژه کمیسیون کشاورزی نباید مسائل را از منظر سیاسی و اینکه وزیر جهاد کشاورزی از کدام جناح باشد و دسترسی به امضاهای طلایی دنبال کند، زیرا این، برای کشاورزی مملکت و کشاورزان زیان بخش است.
وی افزود: بسیاری از نمایندگان رای محور مجلس ادوار مختلف، امتیازدهی در عرصه کشاورزی را ساده ترین راه جذب رای می دانند و از این منظر شاهد دخالت های بیجا در کشاورزی و حوزه های دولتی و تلاش برای انتصاب بعضی از مسئولان مرتبط به خود هستیم. این گروه از نمایندگان به آب مملکت فکر نمی کنند و به وضعیت زندگی کشاورزان توجه ندارند، به همین دلیل می توان بسیاری از مسائل عدیده کشاورزی مانند به عنوان نمونه، حفر چاه های غیر مجاز برای استفاده کشاورزی را ناشی از برخورد سیاسی و رای محوری بعضی از نمایندگان با کشاورزی کشور دانست.
سالاری به دولت های مختلف اشاره می کند و خاطر نشان می سازد: دولت ها نباید به کشاورزی به عنوان ابزاری برای تثبیت موقعیت سیاسی خود نگاه کنند، بلکه کشاورزی را برای خود کشاورزان، تامین سود آنان، تامین و تثبیت استقلال کشور و بهبود اقتصاد آن در نظر بگیرند.
سالاری در تشریح بیشتر این مفهوم می گوید: حتی وقتی موضوع واردات مطرح می شود باید با رویکرد واردات آب مجازی باشد که به تقویت آب کشاورزی منجر شود.
وی یادآور شد: اگر یک سیاست شفاف برای واردات و تنظیم آن با میزان تولید داخل در زیربخش های مختلف متناسب با نیاز مردم وجود داشته باشد، واردات نه تنها تولید داخل را تضعیف نمی کند بلکه در مواردی آن هم در دراز مدت به تحکیم موقعیت تولید داخل می انجامد، یعنی واردات تنظیم شده با تولید داخل به خاطر کمبود آب، برای جلوگیری از کاهش سطح سفره های آب زیرزمینی می تواند در دراز مدت برای تولید داخل هم مفید و سازنده باشد.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
