خاویر میلی یک سال است که رئیس‌جمهور آرژانتین است. او در کارزار انتخاباتی خود یک «اره برقی» حمل می‌کرد، اما برنامه اقتصادی او جدی است و یکی از رادیکال‌ترین نسخه‌های درمانی بازار آزاد از زمان تاچریسم را دنبال می‌کند. وقتی تاریخ بی‌ثباتی‌ها در آرژانتین و شخصیت خشمگین میلی را در نظر می‌گیریم، این مسیر پرمخاطره به نظر می‌رسد. با این حال، درس‌های تجربه او قابل‌توجه است. چپ‌ها از میلی متنفر هستند و طرفداران ترامپ از او استقبال کرده‌اند؛ اما او در واقع به هیچکدام از این دو گروه تعلق ندارد. او نشان داده است که بزرگ شدن پیوسته دولت امری اجتناب‌ناپذیر نیست و او اصولا با پوپولیسم فرصت‌طلبانه (مشابه آنچه دونالد ترامپ دنبال می‌کند) در تضاد است. میلی به تجارت و بازار آزاد و انضباط بودجه‌ای اعتقاد دارد و مخالف حمایت‌گرایی و استقراض غیرمسوولانه است.
به گزارش اقتصاددان به نقل از دنیای اقتصاد ، او به جای تکیه بر فانتزی‌های پوپولیستی، شخصی است که حقیقت تلخ را به‌صورت علنی بیان می‌کند. دهه‌ها است که آرژانتین گرفتار مشکلات است. دولت این کشور حامی ویژه‌خواران بوده است، سیاستمداران آن دروغگو بوده‌اند و بانک مرکزی آن برای سرپوش گذاشتن بر نارسایی‌ها، پول چاپ کرده است. دولت‌های پیشین برای مهار تورم به سرکوب قیمت‌ها، نظام ارزی چندنرخی و کنترل جریان سرمایه روی آورده‌اند. در عصر مدرن اقتصاد، آرژانتین تنها کشوری است که از جهان ثروتمند خارج شده و به جرگه کشورهای با درآمد متوسط بازگشته است.
نتایج دلگرم‌کننده
میلی با اختیار لازم برای معکوس کردن این روند رو به افول انتخاب شد. «اره برقی» او تقریبا یک‌سوم از هزینه‌های عمومی را کاهش داده و تعداد وزارتخانه‌ها را نصف کرده است و دولت تحت هدایت او با مازاد بودجه مواجه شده است. او مقررات و کاغذبازی‌های زائد را به آتش کشیده و روند آزادسازی بازارهای مختلف را دنبال می‌کند. نتایج دلگرم‌کننده است. تورم ماهانه از ۱۳درصد به ۳درصد تقلیل یافته و ارزیابی سرمایه‌گذاران از ریسک نکول به‌شدت تعدیل شده است. اقتصاد مخروبه این کشور نشانه‌هایی از بهبود را نمایان کرده است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
