دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور. و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :
تاکنون کمتر به نقش، جایگاه و تأثیرات آبدارچی ها در سازمانها و شرکتها پرداخته شده است. یک علت مهم این امر بخاطر آن است که آبدارچی ها نیروهای خدماتی شرکتی هستند که وابستگی سازمانی مستقیم با ادارات و سازمانها ندارند اما مگر میشود نقش و تاثیر مستقیم آنها را در شئونات مختلف سازمانی و زندگی کاری همکاران نادیده گرفت.
اگر چه از لحاظ سازمانی و ساختاری شاید آبدارچی ها جایگاه قوی و قابل ذکری ندارند اما بعضا مشاهده میشود که یک آبدارچی کار چند مدیر کل و معاون وزیر و مدیر عامل را میکند و برخی از آنان نگاه و چنان ژست بالا به پایینی دارند که تو گویی باید آنها بنشینند و ما برایشان چای بیاوریم.
آبدارچی ها بعضا اگر چه ساده بوده و سواد و تخصص خاصی ندارند اما برخی از آنها بسیار زیرک و هوشمند و اهل دل هستند. وای به روزی که یک آبدارچی از یکی خوشش نیاید و با او لج کند. روزگار آن کارمند و مدیر را سیاه میکند. به او میگویی چای بیاور میگوید تازه دم کرده ام. میگویی چای بیاور مهمان داریم، میگوید تازه در سماور آب ریخته ام و خلاصه جوری ظاهرا منطقی تو را میپیچانند و ادب میکنند و قیافه حق به جانبی میگیرند که نگو و نپرس. شما اگر بخواهید مثلا با یک وزیر ملاقات داشته باشید یا مستقیما نامه ای را به یک مدیر عامل بدهید شاید به ندرت موفق به این کار شوید. اما همین نامه را آبدارچی زیر سینی چای گذاشته و به سرعت به دست مبارک وزیر و وکیل میرساند. البته پول چای فراموش نشود؟!؟ آبدارچی ها و نظافت چی های عزیز و زحمتکش، معمولا از اقشار آسیب پذیر جامعه هستند که صورت خود را با سیلی، سرخ نگه میدارند و جزو اولین نفراتی هستند که صبح زود وارد سازمان شده و کار خود را شروع میکنند و در واقع آنها هستند که کرکره سازمان را بالا داده و روز دیگری را برایمان رقم میزنند . وای از روزی که آبدارچی یک روز خدای نکرده مریض شده و نیاید و غیبت داشته باشد. وضع آبدارخانه و آشپزخانه همچون بازار شام شده و آشفتگی ها و سردرگمی ها دیدنی است. مدیر عامل و مدیر کل یک هفته هم که نباشند شاید اتفاق چندانی نیافتد اما تصور اداره و شرکت بدون حضور یک آبدارچی ، وحشتناک و آزار دهنده است. آبدارچی ها اگر دلشان باشد با جان و دل کار میکنند و اگر دلشان نباشد هیچ کس حریفشان نیست. متاسفانه آبدارچی ها از فقر آموزشی رنج میبرند و خیلی کم پیش میآید که سازمانها و شرکتها برای آنها دوره های آموزشی نظیر: اصول تشریفات و آداب مهمانداری، ارتباطات انسانی، زبان بدن، اصول روابط عمومی، فن بیان و… برگزار نمایند که این ضعف بزرگی است و باید توجه ویژه ای شود. شما وقتی صبح به اداره و محل کار میروید اولین چیزی که خوشحالتان میکند و ویندوز شما را بالا میآورد، یک لیوان یا استکان یا فنجان چای تمییز و تازه دم خوش عطر و بو است. آبدارچی ها اگر خوب و کارآمد نباشند عوض کردنشان خیلی سخت است. از عوض کردن یک مدیر کل هم سخت تر است. چون معلوم نیست نفر جدید به چه صراطی است و چه خلق و خو و شخصیتی دارد. اول ویژگی یک آبدارچی، تمییزی و نظافت و با ادب بودن و قابل اعتماد بودن اوست. در مقام و منزلت جایگاه آبدارچی ها همین بس که اولین نفراتی هستند که از اخبار و رویدادها باخبر شده و آنها را نشر میدهند. گاهی هم منشأ شایعات سازمان هستند چون کمتر کسی به آنها توجه دارد. آبدارچی ها چون دائماً به اتاق جلسات مدیران بدون قید و شرط رفت و آمد دارند فلذا از ریز مذاکرات و تصمیمات جلسات مطلع هستند بنابراین از رانت اطلاعاتی برخوردارند و این برایشان یک ارزش افزوده و قدرت خلق میکند. آبدارچی ها همه گونه آمار و اطلاعاتی دارند. آمار زنهای مطلقه، دختران مجرد، مردان معتاد و سیگاری، کی چی میخوره، چی پوشیده، کجا رفته، به کی زنگ زده و خلاصه به تنهایی یک پایگاه داده و مخزن الاسرار هستند. آبدارچی ها در عین حال یک ماشین نقل و انتقال اطلاعات و اخبار هستند و به تنهایی یک سازمان متحرک خبری محسوب میشوند و گاهی از آنها به عنوان منبع و مأمور خبری هم استفاده میشود . شاید باورتان نشود اما گاهی اوقات چراغ خاموش، آبدارچی ها مدیر جابجا میکنند و هیچ کس هم متوجه نمیشود. آبدارچی ها نقش، جایگاه و تاثیرات بسیاری در سازمان و ادارات دارند و عموما افرادی صمیمی، دوست داشتنی، زحمتکش و باصفا هستند که باید قدرشان را بدانیم . من به عنوان یک پزشک سازمان؛ تأکید بسیار دارم که برای کمک به رضایتمندی مشتریان و ارباب رجوع و افزایش محبوبیت و وجهه و برند سازمانی حتما آبدارچی ها را بطور مستمر آموزش روابط عمومی و ارتباطات و… دهید.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع