با توجه به شرایط خاص اقتصادی و بین‌المللی، انتظار ما از دولت چهاردهم انتخاب کابینه قوی‌تری بود؛ اما امیدواریم که این کابینه بتواند بخشی از مشکلات صنایع و بنگاه‌های اقتصادی را حل کند. یکی از مسائل آزاردهنده در شرایط موجود، ناترازی مدیریتی است و تا زمانی که ناترازی در مدیریت وجود دارد شاهد ناترازی‌های دیگر نیز خواهیم بود. در برنامه‌های دولت چهاردهم توجه و اهتمام به امر توسعه منطقه‌ای بنا به پیامدهای مثبت این سیاست می‌تواند ضمن نقش‌آفرینی بخش عظیمی از جامعه در رشد و توسعه اقتصادی، در سطح رفاه و امنیت نیز نقش قابل توجهی داشته باشد و به تعادل اقتصادی، کاهش نابرابری‌ها و بهره‌برداری بهینه از منابع و ظرفیت‌های متنوع کشور منجر شود. توسعه منطقه‌ای به توزیع عادلانه‌تر منابع و فرصت‌ها در سراسر کشور کمک می‌کند و این امر می‌تواند به کاهش فاصله‌های اقتصادی و اجتماعی بین مناطق مختلف ایران منجر شود. توسعه زیرساخت‌ها و ایجاد فرصت‌های شغلی در مناطق کمتر توسعه‌یافته می‌تواند از مهاجرت بی‌رویه به کلانشهرها جلوگیری کند و فشار بر این مناطق را کاهش بدهد. از آنجا که هر منطقه از کشور دارای مزیت‌ها و منابع طبیعی، انسانی و فرهنگی خاص خود است، توسعه منطقه‌ای امکان بهره‌برداری بهینه از این ظرفیت‌ها را فراهم می‌کند.
به گزارش اقتصاددان به نقل از تعادل ، همچنین توسعه صنایع و خدمات محلی می‌تواند به افزایش تولیدات داخلی و کاهش وابستگی به واردات کمک کند و این مهم توسعه اشتغال و افزایش تولید داخلی را به دنبال خواهد داشت. می‌توان تقویت انسجام ملی را سومین اثر این اقدام دانست که می‌تواند با توسعه متوازن مناطق، از بروز نارضایتی‌ها و تنش‌های اجتماعی که ناشی از احساس محرومیت و تبعیض است، جلوگیری کرده و بهبود شرایط زندگی در سراسر کشور، به تقویت همبستگی ملی و وحدت در جامعه کمک کند. توسعه منطقه‌ای نیازمند تمرکززدایی در نظام اداری و مالی کشور است که این امر می‌تواند به تقویت توانمندی‌های مدیریتی و تصمیم‌گیری در سطح محلی کمک کند مشارکت بیشتر مردم و نهادهای محلی در فرآیندهای توسعه‌ای، می‌تواند به بهبود اجرای برنامه‌ها و افزایش رضایتمندی عمومی منجر شود. توسعه زیرساخت‌ها و بهبود شرایط کسب و کار در مناطق مختلف، می‌تواند سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی را به این مناطق جذب کند و به رشد اقتصادی کمک کند. بسیاری از مناطق ایران دارای پتانسیل‌های بالایی در زمینه گردشگری هستند که توسعه منطقه‌ای به بهره‌برداری از این پتانسیل‌ها و افزایش درآمدهای ارزی و داخلی منجر می‌گردد. توسعه منطقه‌ای می‌تواند به مدیریت پایدارتر منابع طبیعی نیز منجر شود، به‌ویژه در مناطقی که به دلیل بهره‌برداری نادرست یا کم‌توجهی، دچار تخریب محیط‌زیست شده‌اند، با توزیع متوازن جمعیت و فعالیت‌های اقتصادی در سراسر کشور از فشار بیش از حد بر محیط زیست جلوگیری می‌شود.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
