آنان که «صدای خویش» را «ندای دگراندیش» می‌نامند،
«کلام را می‌زیبند» تا «عوام را بفریبند».
آن که با هزار «سخن بلیغ»،خود را «تبلیغ» می‌کند،
او نه تنها «بر طبل تهی می‌کوبد» ،که در حقیقت «بر حبل الهی برمی‌آشوبد».
حکومتی که برای خویش«ماندگاری» می‌خواهد، باید برای مردم،«بیداری» بخواهد،
حکومت‌های مردمی،«مردمِ آگاه» را برای خود «بهترین پایگاه» می‌دانند
و اجازه می‌دهند مردم در «احزابِ آزاد» و «تشکُّل‌های مردم‌نهاد» گردهم آیند.
تودۀ مردم باید «دیده» و صدایشان «شنیده» شود.
«رسانه‌های نقّادی»،«نشانه‌های آزادی» است.
مطبوعات،«صدای رسای مردم» و «ندای مانای تفاهُم» است.
شفیعی مطهر
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸
