فضای عمومی دولت ها

دکتر فاطمه رحمتی ، عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : در شرایط کنونی راه توسعه کشورهای جهان سوم باید از طریق مسئولیت پذیری دولت ها حاصل شود. یکی از جنبه های اصلاح ساختار دولت اصلاح و گسترش فضای عمومی است. متاسفانه در کشور ما ، تا وقتی دولت از منبع درآمدهای نفتی و منابع طبیعی برای تأمین بودجه استفاده می کند نیازی به مالیات دهی مردم ندارد و به طور کامل خود را از گروهای اجتماعی مستقل می داند. وقتی فضای عمومی باز می شود و گسترش می یابد که مردم تأمین کننده مالیه دولت باشند. دولت توسعه گرا باید مستقل از منافع حزبی گروه های اجتماعی عمل کند. عملکردش آیینه و انعکاسی از دست های منفعت طلب در گروه های اجتماعی نباشد .اما باید با گروه های اجتماعی و فضای عمومی همکاری و تعامل داشته باشد و زمینه گسترش مداوم فضای عمومی را مهیا کند . بنابراین گسترش فضای عمومی و شکل گیری جامعه مدنی به عنوان یکی از ضرورت های توسعه خود مستلزم اصلاح ساختار دولت است. در همین راستا ، امور حاکمیتی دولت باید از امور توسعه ای و عمرانی آن مجزا باشد ، که تنها از طریق مالیات تأمین مالی شود و درآمد منابع طبیعی و نفت صرف امور عمرانی و توسعه شود و برنامه ریزی توسعه و اجرای آن با مشارکت مردم صورت گیرد . ما در برنامه های توسعه اجرا شده اخیر بدون اینکه مقدمات اصلاح ساختار دولت را فراهم کرده باشیم هر روز دولت را به نفت وابسته تر کردیم و زمینه های اصلاح دولت را محدود و محدودتر کردیم و با این دولت می خواستیم به توسعه دست پیدا کنیم اما به آن دست نیافتیم. یکی از جنبه های بیماری هلندی در اقتصاد کشور ، ساختار نامناسب مالی دولت و وابستگی شدید آن به درآمد منابع طبیعی است. در کشور ما ، درآمد منابع طبیعی از مجرای بودجه دولت تقریبا همه اقتصاد را به درآمد منابع طبیعی و رانت وابسته کرده است. مقایسه سهم منابع طبیعی از تولید کل ایران با بعضی کشورها به خوبی این واقعیت را منعکس می کند.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

10 − ده =

پربازدیدترین ها