دکتر سیدحسین موسویان عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت :
سیاست “نه برجام، نه بحران” بایدن باید به “برجام، نه بحران” تغییر کند
۱) گفتگوهای مستقیم ایران و آمریکا درمورد احیاء برجام،
۲) توافق کشورهای ۱+۵ و ایران برای احیاء برجام براساس متن اوت ۲۰۲۲،
۳) گفتگوی بین نماینده گان کنگره آمریکا و مجلس ایران،
۴) گفتگوهای جامع بین دولتهای آمریکا و ایران.
متن مقاله
با توجه به درپیش بودن سال انتخابات بعدی ریاست جمهوری آمریکا و عدم موافقت کنگره با برجام؛ بایدن رئیس جمهور آمریکا، احیاء برجام را رها و به قصد مدیریت بحران، سیاست “نه برجام ، نه بحران” را بعنوان یک سیاست انتقالی کوتاه مدت انتخاب کرده درحالیکه احیاء برجام میتواند زمینه ساز بهبود روابط دوکشور باشد.
دولت بایدن متوجه شده که خروچ ترامپ از برجام و اعاده تحریمها علیه ایران، نتیجه باخت-باخت برای غرب و ایران داشت. من درسخنرانی اخیر خود درفرماندهی استراتژیک آمریکا چند دلیل در مورد خسارت غرب ارائه کردم ازجمله اینکه:
۱) ایران برنامه هسته ای خود را توسعه داد، سطح غنی سازی از ۳٫۶۷% را به ۶۰% افزایش یافت و زمان گریز هسته ای نیز از یکسال به حدود ۱۲ روز رسید.
۲) تحریمهای ترامپ و خرابکاری ها و ترورهای اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران نتوانست مانع پیشرفت برنامه هسته ای ایران شود،
۳) چرخش ایران به شرق بویژه روسیه و چین و پیوستن ایران به سازمان شانگهای و گروه کشورهای بریکس سرعت یافت. ایران پهباد به روسیه صادرکرد و غرب هم مدعی است که این پهبادها درجنگ علیه اکراین استفاده شده است.
همچنین خروج ترامپ برای ایران هم خسارت داشته است. تحریمهای یکجانبه آمریکا حدود یکهزارمیلیارد دلار به ایران خسارت زده و تعداد ایرانیهای زیر خط فقر به حدود ۳۰% از کل جمعیت ایران رسیده است.
در عین حال اخیرا وساطت قطر و عمان منجر به یک معامله کوتاه مدت بین ایران و آمریکا شده که طبق گزارش رسانه ها، بر این اساس است:
۱) ایران سطح غنی سازی و ذخائر اورانیوم غنی شده را افزایش نخواهد داد و پنج زندانی ایرانی و آمریکایی را آزاد خواهد کرد. متقابلا آمریکا نیز پنج ایرانی-آمریکایی را آزاد و علاوه برآن شش میلیارد دلار ازوجوه بلوکه شده ایران برای نیازهای پزشکی و غذایی ایران را آزاد خواهد کرد.
۲) نیروهای آمریکایی درمنطقه توسط متحدین منطقه ای ایران مورد حمله قرارنخواهند گرفت، متقابلا ایران قادر به فروش نفت بیشتری خواهد بود و همانطور که علی باقری معاون وزیرخارجه ایران گفته وجوه بلوکه شده ایران درعراق هم آزاد خواهد شد.
۳)آنطور که یک مقام اروپایی به من گفت درحالیکه کشورهای غربی از همکاری نظامی با ایران پرهیز خواهند کرد، اما مانع اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت نخواهند شد و اروپایی ها هم از اسنپ بک برای اعاده تحریمهای سازمان ملل علیه ایران استفاده نخواهند کرد. طبق برجام و قطعنامه ۲۲۳۱، محدودیت همکاری تسلیحاتی با ایران از اکتبر ۲۰۲۳(ماه آینده) برداشته خواهد شد.
این توافق کوتاه مدت تحولی مثبت است. اما به سه دلیل فعلی ممکن است پایدار نماند:
۱) بازیگران منطقه ای و بین المللی قدرتمندی درمنطقه حضور دارند که میتوانند حملاتی علیه نیروهای آمریکایی را ساماندهی کنند و ایران متهم ماجرا شود،
۲) نتیجه انتخابات آمریکا مشخص نیست. اگر یک رئیس جمهور رادیکال از جمهوریخواهان انتخاب شود، ممکن است برجام را برای همیشه نابود کند،
۳) تاکنون معادله چانه زنی بین آمریکا و ایران اینگونه بوده که هرگاه آمریکا تحریمها را افزایش داده، ایران هم برنامه هسته ای خود را توسعه داده و آمریکا درمنطقه هم دچار خسارتهایی شده است. بنابراین ممکن است آمریکا با توافق فعلی تحت سیاست “نه برجام، نه بحران”، بخواهد ضمن حفظ تحریمها، توسعه برنامه هسته ای ایران وتقابلات منطقه را مهار کند.
اما برجام جایگزین ندارد و احیاء آن هم امکان پذیر است منتهی نیازمند دو عامل است:
۱)گفتگوهای مستقیم ایران و آمریکا،
۲) توافق کشورهای ۱+۵ و ایران برای احیاء برجام براساس متن اوت ۲۰۲۲٫
فضای مثبتی که براثر توافق کوتاه مدت اخیر حاصل شده، ایجاب میکند که بایدن سیاست “نه برجام، نه بحران” را به ” برجام، نه بحران” تبدیل کند. احیاء برجام و اجرای درست آن، زمینه را برای گفتگوهای ایران و آمریکا درمورد سایرموضوعات را فراهم خواهد کرد.
مجمع عمومی سازمان ملل تا چند روز دیگر آغاز میشود. این نشست فرصت خوبی برای آغاز گفتگوهای مذاکرات مستقیم ایران و آمریکا و متعاقب آن برگزاری نشست کشورهای ۱+۵ و ایران و گفتگو برای احیاء برجام است.
دیپلماسی جهت مهار تقابلات یک الزام غیرقابل اجتناب است. درسخنرانی اخیرم درمرکز فرماندهی استراتژیک آمریکا پیشنهاد کردم که گفتگوهای جامع بین تهران و آمریکا به منظور پایان بخشیدن به خصومتهای ۴۰ ساله دوکشور و برقراری روابطی براساس احترام متقابل و عدم مداخله، آغاز شود. درعین حال معتقدم بهتر است قبل از آغاز گفتگوهای جامع دو دولت، گفتگوی بین نماینده گان کنگره آمریکا و مجلس ایران انجام شود زیرا درکنگره آمریکا و درمجلس ایران مخالفتهای جدی با گفتگو وبهبود روابط دوکشور وجود دارد. گفتگوهای جامع دو دولت نیازمند صدای واحد در داخل هردوکشور است.
Iran nuclear deal: How to get it right
۶ September 2023
With policy choices now being shaped by an election year in the US, and given the unpopularity of the Iran nuclear deal in Congress, President Joe Biden has chosen to give up on deal-making that could lay an enduring basis for improved US-Iran relations. Instead, he is relying on short-term transactional crisis management (“no deal, no crisis”).
The Biden administration has realised, but failed to convince Congress, that former President Donald Trump’s May 2018 decision to withdraw from the Iran nuclear deal and reimpose sweeping sanctions was a lose-lose for both the West and Iran.
But there may be a better way. In a recent talk at the US Strategic Command Deterrence Symposium, I said that Trump’s withdrawal from the deal was a disaster and a loss for both Washington and Tehran, for several reasons.
Firstly, Iran has since ramped up its nuclear activities, increasing the level of its uranium enrichment to near-weapons-grade ۶۰ percent, well above the deal-mandated level of 3.67 percent, and built stockpiles of highly enriched uranium. Iran’s potential breakout time for acquiring enough weapons-grade uranium for a first nuclear warhead has been slashed from a year to “about 12 days”.
In addition, both Trump’s maximum-pressure policy and Israel’s sabotage of Iran’s main enrichment facility and assassination of its leading nuclear scientist have proved ineffective.
Bottom of Form
At the same time, Iran has pivoted towards cultivating stronger ties with Russia and China, including by joining the Shanghai Cooperation Organisation and, more recently, the Brics group, comprising Brazil, Russia, India, China and South Africa (and as of January, Argentina, Egypt, Ethiopia, Iran, Saudi Arabia and the UAE). The allegation that Iran has supplied drones to Russia for use in the Ukraine war points to the intricate dynamics of Iran’s relations with these countries.
The end of the nuclear deal was also a loss for Iran. US sanctions have inflicted an estimated $1 trillion in damage on Iran’s economy, while the number of Iranians living below the poverty line has surged to around 30 percent.
Laying foundations
Talks mediated by Qatar and Oman between representatives of the US and Iran laid the foundations for a recent informal agreement to curb Iran’s accumulation of highly enriched uranium, allow increased international inspections of its nuclear facilities, and halt its proxies’ attacks on US forces in the Middle East.
Iran also agreed to release five US prisoners in exchange for the US releasing several Iranians and $6bn in frozen Iranian funds to Qatar, to be used for purchases of food, medicine and other humanitarian goods for Iran’s population.
Tehran will also be allowed to export more oil. According to Iran’s deputy foreign minister, Ali Bagheri, “the [issue of] funds in Iraq was also raised in the understanding reached with the Americans and the process for their release has also started”.
While western states won’t engage in military cooperation with Iran, a European official told me on condition of anonymity that the US and Europe will also not attempt to extend UN Security Council restrictions on Iran’s imports of arms under Resolution 2231, set to expire this October. Moreover, the official added that Europe would refrain from employing the snapback mechanism to restore UN sanctions.
These developments are positive but, for three major reasons, there can be no assurances that US efforts at regional de-escalation will be sustained through the next American presidential election.
Firstly, various regional and international actors opposed to the Iran deal may take actions to escalate tensions again, while also shifting blame. Secondly, the outcome of the US presidential election in 2024 remains uncertain; a victory for a hardline Republican could spell the permanent demise of de-escalation efforts.
Last but not least, for the past two decades, both Iran and the US have employed bargaining tactics during nuclear talks. While the US has utilised sanctions, coupled with global and regional pressure, Iran has responded by boosting enrichment capacity and leveraging its regional influence. The “no deal, no crisis” scenario enables the US to retain its bargaining leverage through sanctions, while Iran commits to limiting nuclear progress and regional disputes.
Essential elements
A revival of the nuclear deal may yet be possible, but two further elements would be essential. One would be direct Iran-US negotiations, and the other would be a revival of the US partnership in negotiations with China, France, Germany, Russia and the UK, based on their proposed August 2022 draft text to revive the deal.
Positive momentum generated by the informal agreement should catalyse a shift from Biden’s “no deal, no crisis” to a “deal, no crisis” approach. The revival and implementation of the nuclear deal could also create the minimum necessary confidence for a direct US-Iran dialogue on other contentious matters.
The UN General Assembly session in mid-September would be a good opportunity for a resumption of US-Iran direct negotiations, followed by P5+1 talks with Iran. Diplomacy is imperative to prevent a potential downward spiral towards another war in the Middle East.
In my speech at the US Strategic Command Deterrence Symposium, I suggested a comprehensive dialogue between Iran and the US to end more than 40 years of animosity and to restore normal relations based on mutual respect, mutual interests and non-interference.
Yet, before the beginning of the comprehensive dialogue between the two governments, I think since both the US Congress and Iranian parliament have the most objections to rapprochement between the two countries, an internal dialogue among Republicans and Democrats in the US Congress and one among opposing sides in the Iranian parliament should take place to ensure each country brings a unified voice to bilateral talks.
Iran nuclear deal: How to get it right | Middle East Eye
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
