هر جنگی «صحنه ای تار» است و «عرصه ای از کُشتار».
سربازان «دلخوشند»،که دیگران را «می کُشند».
اینان یکدیگر را «نمی شناسند»،ولی از همدیگر «می هراسند».
و «بر هم می تازند» و «با هم می گدازند».
کسانی «جنگ را می افروزند» و «فرهنگ را می سوزند»،
که خود با هم «نمی جنگند» ،و لی «اهل نیرنگ اند».
«سربازان، حماسی»اند و «دغلبازان، سیاسی».
برندگان جنگ «سَیّاس اند» و همدیگر را «می شناسند»!
آنان در «بزم »اند و اینان در «رزم».
آنان،«فرمان»می دهند و اینان،«جان»!
آنان یکدیگر را «اِنکار» می کنند،ولی باهم «پیکار» نمی کنند
برندگان جنگ کسانی اند که «کینه می ورزند»،ولی «هزینه نمی پردازند»!
بیاییم نه «زار» شویم و نه «ابزار»!
تا «جنگ افروزان» و «فرهنگ سوزان»،
ناگزیر از «زدودن سراب هیاهو» و «گشودن باب گفتگو»شوند.
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸
دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
