بازارهای جهانی امروز دیگر محدود به جغرافیا، زبان یا مرزهای سنتی نیستند. رقابت در سطحی شکل گرفته که تنها کشورها و دولتها تعیینکننده نیستند، بلکه بخش خصوصی، شبکهها و اکوسیستمهای نوآورانه نقش اصلی را بر عهده دارند.
در این عرصه نوین، کسبوکارهایی موفق خواهند بود که به پنج اصل کلیدی پایبند باشند:
۱. دیجیتالیسازی و هوشمندسازی: کسبوکارهایی که زیرساخت دیجیتال نداشته باشند، عملاً در رقابت جهانی غایب خواهند بود. دیجیتالیسازی تنها داشتن یک وبسایت نیست؛ بلکه تبدیل تمام فرآیندهای کسبوکار به موتورهایی هوشمند، دادهمحور و متصل به شبکه جهانی است.
۲. شبکهسازی و همافزایی جهانی: هیچ شرکتی،هرچند بزرگ، به تنهایی قادر به پاسخگویی به تمام پیچیدگیهای بازار جهانی نیست. اتصال به شبکههای بینالمللی بخش خصوصی، ایجاد اتحادها و کنسرسیومها، کلید ورود پایدار و کمریسک به بازارهاست. ما باید با “اتفاق” همکاران بینالمللی خود را بیابیم.
۳. نوآوری در مدلهای تجاری: عصر جدید، مدلهای تجاری جدید میطلبد. تنها صادرات کالا کافی نیست؛ خدمات، فناوری، دانشبنیانها، و حتی ایدهها نیز قابلیت تجاریسازی و عرضه به جهان را دارند. باید به دنبال خلق ارزشهای منحصربهفرد و غیرقابل جایگزین باشیم.
۴. اعتمادسازی و برندسازی: در فضای پررقابت جهانی،”اعتماد” گرانبهاترین ارز است. یک برند قدرتمند جهانی، بر پایه شفافیت، کیفیت پایدار و تعهد به مسئولیتهای اجتماعی بنا میشود. این اعتماد، مهمترین سرمایه برای جلب و نگهداری مشتریان جهانی است.
۵. تنوع و تابآوری: بازار جهانی پر از نوسان و ریسک است؛از تحولات geopolitical تا شوکهای اقتصادی و همهگیریها. تنها راه مقابله، ایجاد تابآوری از طریق تنوعبخشی به بازارها، محصولات و زنجیرههای تأمین است. نباید تمام تخممرغهای خود را در یک سبد بگذاریم.
جمعبندی:
خانمها، آقایان، فتح بازارهای جهانی یک انتخاب نیست، یک ضرورت است. این راه با چالشهای بسیاری همراه است، اما به یاد داشته باشیم که “به اتفاق میتوان جهان گرفت”. با همکاری بین بخش خصوصی و حاکمیت، با همبستگی بین فعالان اقتصادی، و با به کارگیری هوشمندانه راهکارهای نوین، میتوانیم سهم خود را از این بازار گسترده به دست آوریم.
باشد که با خرد جمعی و همتی بلند، پرچم موفقیتهای اقتصادی میهن عزیزمان را در عرصه جهانی برافرازیم.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع