دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور و مؤلف کتاب روابط عمومی و ارتباطات و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : دلتون نخواد رفتم نان سنگک بگیرم. بعد از اظهار سلام و ادب و احترام خدمت شاطر و کادر زحمت کش نانوایی که مشتری را بیشتر شبیه برده و نوکر خود می‌دیدند، گفتم بی زحمت دو تا سنگک ساده.
شاطر گفت کارت بکش و عدد چهار را بزن و بیست هزار تومان پرداخت کن.
چشم رو چشمم. پرداخت کردم و ساکت دست به سینه در گوشه ای ایستادم . چون اگه اعتراض کنی میگه نون تموم شد. نداریم ؟!؟ اما سؤالم از مسئولان مربوطه این است که هوشمند سازی آرد و نان و نانوایی ها با این شیوه و روش واقعا بدنبال کشف و اثبات چه چیزی است؟ من دو تا نان خواستم ولی بدستور نانوایی چهارتا ثبت کردم. آیا از دیدگاه دولت معنی این سامانه هوشمند آن است که حسن خسروی امروز چهارتا نان خورده است؟!؟
اگر اینگونه است که وای بحال نظام کنترل و نظارت ما و اتحادیه و دولت.
آیا الان که این همه نان گران شده، کیفیت نان هم فرقی کرده است؟ رفتار و کردار و بهداشت نانوا و نانوایی ها بهتر شده است ؟!؟ واقعا به عنوان یک معلم دلسوز متاسفم برای چنین وضعیتی.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
