کمبود حداقل ۱۰ میلیون لیتری روزانه بنزین

ناترازی بنزین یکی از چالش‌های اساسی اقتصاد ایران است که علاوه بر تحمیل هزینه‌های سنگین به دولت، تاثیرات منفی بر محیط زیست و کیفیت زندگی شهروندان دارد. برای کاهش این ناترازی، نیاز به رویکردهای جامع و چندگانه‌ای است که همزمان به بهینه‌سازی مصرف و افزایش کارایی در عرضه بنزین بپردازد.

در دو دهه اخیر، ایران عمدتاً واردکننده بنزین بوده و بخش بزرگی از نیازهای خود را از طریق واردات تأمین می‌کرد. اما در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ این روند تغییر کرد و ایران به صادرکننده بنزین تبدیل شد. برخی افراد این تغییر را به افزایش قیمت بنزین در سال ۱۳۹۸ نسبت می‌دهند، اما این ادعا نادرست است. دو عامل اصلی باعث تبدیل ایران به صادرکننده بنزین در این دو سال شدند.
در حال حاضر حدود ۸۰ درصد از سبد مصرف انرژی کشور به گاز وابسته است و این به معنای آن است که در صورت بروز مشکل در تأمین گاز اعم از افت میادین گازی یا هر مشکل دیگر، تأمین انرژی کشور با چالش جدی مواجه می‌شود.
به گزارش اقتصاددان به نقل از تعادل ،  یکی این است که امنیت انرژی کشور به خطر خواهد افتاد و دومین موضوع این است که تولید صنایع کشور کم می‌شود و در پی آن نیز ارزآوری کاهش و ارزبری افزایش می‌یابد؛ بنابراین اگر از سرعت رشد ناترازی انرژی عقب بمانیم، در آینده نه چندان دور بیشتر به پیامد‌های بیان شده دچار می‌شویم؛ لذا باید اولویت اصلی در بخش انرژی کشور رفع مساله ناترازی انرژی باشد و این مساله در مجلس شورای اسلامی به‌طور ویژه و اولویت‌دار مورد بررسی و پیگیری قرار گیرد.
در همین زمینه مجید مظفری کارشناس حوزه انرژی ، اظهار کرد: به نظر می‌رسد واردات بنزین در سال ۱۴۰۳ برای ایران احتمالاً ضروری خواهد بود. به دلیل افزایش مصرف بنزین و ناتوانی تولید داخلی در پوشش کامل این نیاز، دولت مجبور به واردات بنزین خواهد شد.
وی ادامه داد: بر اساس اطلاعات موجود در لایحه بودجه سال ۱۴۰۳، پیش‌بینی شده که حدود ۴ میلیارد دلار برای واردات بنزین اختصاص یابد.
وی عنوان کرد: با توجه به افزایش مصرف بنزین در ایران، که در شش ماهه اول سال ۱۴۰۲ به‌طور متوسط به ۱۱۶ میلیون لیتر در روز رسید، و تولید داخلی که حدود ۱۱۵ میلیون لیتر در روز است، پیش‌بینی می‌شود که ایران روزانه با کمبود حداقل ۱۰ میلیون لیتر بنزین مواجه شود. این موضوع باعث می‌شود تا واردات بنزین برای تأمین نیاز داخلی الزامی شود.
مظفری با اشاره به اینکه راهکارهای مختلفی برای کاهش وابستگی به واردات بنزین پیشنهاد شده‌اند، از جمله توسعه و ترویج استفاده از سوخت‌های جایگزین مانند CNG و افزایش تولید داخلی از طریق توسعه پالایشگاه‌ها، گفت: با به‌روزرسانی و افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های موجود مانند پالایشگاه آبادان و اصفهان، می‌توان تولید بنزین داخلی را افزایش داد. این اقدامات می‌تواند شامل تکمیل پروژه‌های توسعه‌ای و اجرای تعمیرات اساسی در پالایشگاه‌ها باشد.
وی با بیان اینکه ساخت پالایشگاه‌های جدید و مدرن می‌تواند ظرفیت تولید بنزین کشور را به‌طور چشمگیری افزایش دهد و نیاز به واردات را کاهش دهد، گفت: تشویق مردم به استفاده از خودروهای دوگانه‌سوز (بنزین-گاز طبیعی) و وسایل نقلیه برقی می‌تواند مصرف بنزین را کاهش دهد. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های سوخت‌گیری CNG و توسعه شبکه شارژ خودروهای برقی از جمله اقدامات موثر در این زمینه است.
وی تصریح کرد: ارتقاء و توسعه حمل و نقل عمومی به ویژه در شهرهای بزرگ می‌تواند به کاهش مصرف سوخت و کاهش ترافیک کمک کند. به‌کارگیری اتوبوس‌ها و تاکسی‌های مجهز به سوخت CNG نیز می‌تواند موثر باشد.
وی در ادامه گفت: تولید سوخت با کیفیت بالاتر می‌تواند منجر به افزایش کارایی مصرف سوخت و کاهش مصرف بنزین شود.
مظفری عنوان کرد: استفاده از تکنولوژی‌های جدید و کارآمد در تولید خودروها و موتورهای کم‌مصرف می‌تواند مصرف بنزین را کاهش دهد. افزایش قیمت بنزین می‌تواند منجر به کاهش مصرف بی‌رویه و مدیریت بهتر منابع شود.
وی با اشاره به اینکه استفاده از سامانه‌های هوشمند برای نظارت و کنترل مصرف بنزین و تشویق به مصرف بهینه می‌تواند موثر باشد، گفت: از طریق برنامه‌های آموزشی و کمپین‌های عمومی می‌توان مردم را به مصرف بهینه و کاهش مصرف سوخت ترغیب کرد.
وی در پایان اظهار کرد: تشویق به استفاده از حمل و نقل عمومی و کاهش استفاده از خودروهای شخصی در مسافت‌های کوتاه از طریق آموزش و فرهنگ‌سازی می‌تواند یکی دیگر از راهکارها باشد و اجرای این راهکارها می‌تواند به کاهش نیاز به واردات بنزین و تأمین انرژی پایدار برای کشور کمک کند.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع