«چشم دل» و «چشمۀ فضایل»فرگرد ۱۹۸۴

اگر خدا را در «طلوع آفتاب»نبینیم،در «رکوع بی‌تاب» نیز نمی‌یابیم.

اگر صدای پروردگار را در «ترنُّم بلبل» و «تبسُّم گل» نشنویم،

نه در «پای منابر»می شنویم و نه در «بنای مقابر».

خدا در «زمزم چشمه‌ساران» و «زمزمۀ آبشاران»با ما سخن می‌گوید.

کسی که «چشم دل را بگشاید» و «چشمۀ فضایل را بپالاید»،

خدا را در سیمای همۀ «پدیده‌ها» و «آفریده‌ها»می‌بیند.

در کتاب «هُداحماسی» و «خداشناسی»،

هر «پدیده،پایه‌ای»است و هر «آفریده،آیه‌ای».

خدا در هر «دل شکسته» و «واصل وارسته»تجلّی دارد.

آن گاه که در میان همۀ «تن‌ها»،«تنها» می شویم

و آن گاه که در هیچ «دیاری»،«یاری»نمی یابیم،

خدا هر «دم»،بهترین «همدم» است

و در هر«نَفَس»،برترین «کس» .

☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️

زمزم:زمزمه،دعایی که زرتشتیان هنگام شستن بدن و غذاخوردن می خوانند

هُداحماسی: سروده هایی دربارۀ هدایت به راه حق

دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر

https://t.me/nedayemotahar

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهار + پنج =