به گزارش مجله اقتصاددان آقای دکتر مجید سجادی پناه , عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی نوشت : امنیت ملی دیگر تنها در مرزهای زمینی یا دریایی تعریف نمی‌شود. بقای هر کشور، بیش از هر زمان دیگری، به آنچه در آسمان رخ می‌دهد گره خورده است. بی‌توجهی به این جبهه، به معنای شکست در جنگی است که حتی هنوز آغاز نشده.
از رویای آسمان تا میدان نبرد
آسمان روزگاری نماد آرامش و اکتشاف بود؛ اما واقعیت امروز چیز دیگری است. آسمان با سرعتی چشمگیر به میدان اصلی رقابت‌های ژئوپولیتیک بدل شده است؛ جایی که بدون شلیک حتی یک گلوله می‌توان نظم یک کشور را فروپاشید.
ماهواره‌ها فقط ابزار مخابره اینترنت و تلویزیون نیستند، بلکه ستون فقرات تمدن مدرن‌اند:
– سیستم ناوبری (GPS): از خودروهای شخصی و هواپیماها گرفته تا موشک‌های هدایت‌شونده.
– ارتباطات: از تراکنش‌های بانکی تا عملیات امداد و نجات.
– امنیت و نظارت: از پایش تحرکات دشمن تا هشدار پرتاب موشک‌ها.
قطع این شبکه عصبی، معادل فروپاشی حیات روزمره است؛ بی‌آنکه حتی صدای انفجاری شنیده شود.
نمونه اوکراین؛ حمله‌ای خاموش اما ویرانگر
۹ مه ۲۰۲۲، همزمان با رژه سالانه پیروزی روسیه در مسکو، اوکراین هدف حمله سایبری تمام‌عیار قرار گرفت. هکرهای حامی کرملین با ویروس کامپیوتری ده‌ها هزار مودم ماهواره‌ای شرکت آمریکایی Viasat را از کار انداختند و بخشی از ارتباطات حیاتی اوکراین، از جمله فرماندهی نظامی، فلج شد.
اما ضربه فقط فنی نبود؛ روانی هم بود. برای مدتی، به‌جای کانال‌های داخلی، پخش مستقیم رژه ارتش روسیه روی صفحه تلویزیون اوکراینی‌ها نشست؛ پیامی آشکار: «ما حتی در خانه‌های شما حضور داریم.»
این حمله چند واقعیت را عیان کرد:
۱. جنگ روانی: ایجاد ترس و تضعیف روحیه عمومی.
۲. اختلال نظامی: کور کردن موقت چشم و گوش ارتش اوکراین.
۳. انکارپذیری: امکان نسبت دادن حمله به «گروه‌های غیردولتی».
۴. هزینه اندک، اثرگذاری بالا: خسارت گسترده بدون نیاز به پرتاب حتی یک موشک.
تهدیدی جهانی؛ سلاحی علیه همه بشریت
اگر حمله به اوکراین یک هشدار موضعی بود، پروژه‌های ضدماهواره‌ای روسیه و چین تهدیدی جهانی است. گزارش‌های اطلاعاتی آمریکا در ۲۰۲۴ نشان داد روسیه در حال توسعه سلاحی هسته‌ای برای انفجار در مدار پایین زمین است. چنین انفجاری موج الکترومغناطیسی‌ای ایجاد می‌کند که هزاران ماهواره فعال را خواهد سوزاند و مدار پایین زمین را به فضایی غیرقابل سکونت بدل می‌سازد.
پیامدهای این فاجعه:
۱- فروپاشی ناوبری جهانی.
۲- نابودی شبکه‌های بانکی و مالی.
۳- کور شدن سامانه‌های هشدار موشکی.
۴- زمین‌گیر شدن اقتصاد جهانی در زنجیره‌ای از بحران‌ها.
این سناریو یک بازی باخت–باخت است؛ هیچ کشوری -حتی مهاجم- از عواقب آن در امان نخواهد ماند.
انتخابی سرنوشت‌ساز
فضا طبق اسناد بین‌المللی، میراث مشترک بشریت است. اما امروز در آستانه تبدیل شدن به میدان جنگ قرار دارد. جامعه جهانی باید میان دو مسیر یکی را برگزیند:
۱- وضع قواعد الزام‌آور برای مهار مسابقه تسلیحاتی فضا،
۲- پذیریرش کابوس سقوط تمدن مدرن از دل همان آسمانی که روزگاری نماد رویا و آرامش بود.
امنیت ملی در قرن بیست‌ویکم دیگر فقط بر خاک و دریا استوار نیست؛ آینده ملت‌ها، در مدار زمین نوشته می‌شود.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
