من «مهر و ماه» را بر فراز «سپهر فرگاه» دیدم.
«دست‌هایم را گشودم» و «پای‌بست‌ها را پیمودم» ،
تا «کانون نور را در بر» و «قانون شعور را بر سر»گیرم.
ولی ندا آمد تو هنوز «پرتوِ دل» در «گروِ گِل» داری.
تا «دل» از «گِل» بر نکَنی،
و از «خشتِ خاکی نَگذری» بر «بهشتِ افلاکی نَگُذری»!
در «راز نماز» چون «پرواز را آغاز»کنی،
«بال» هم «وبال» است و «مال» هم،«رمال»!
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃
رمال: ریگ‌ها،جمع رمل
دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
