وفاق ملی در گروی رفع تحریم

اقتصاددانان ایرانی که خارج از دایره هسته مرکزی قدرت قرار دارند و دگرگونی‌های اقتصاد ایران را از دریچه اقتصاد سیاسی بررسی می‌کنند در هفته‌های تازه سپری شده فهرستی دراز از ناترازی‌های استیلایافته بر ایران را برشمرده‌اند. این ناترازی‌ها در یک تقسیم‌بندی بزرگ در دو دسته ناترازی جای می‌گیرند: ناترازی‌های مالی و پولی و ارزی و نیز ناترازی‌های طبیعی-زیست‌محیطی. دقت در ناترازی‌های مالی‌، ارزی و پولی و ریشه‌یابی در پدیدار شدن آن نشان می‌دهد اعمال رژیم تحریم‌ها علیه اقتصاد ایران سهم و نقش بزرگ‌تر و پررنگ‌تری نسبت به دیگر عوامل دارد. واقعیت این است که ادامه تحریم‌ها در سال 1397 و زنجیره‌ای کردن آنها از سوی ترامپ ناترازی‌ها را گسترش داده است و هنوز ادامه دارد. به طور مثال می‌توان به سقوط رشد اقتصادی در سال‌های پایان دهه90 و نیز شتاب‌گیری بزرگ نرخ تورم در آن دهه تاکید کرد.

به گزارش اقتصاددان به نقل از جهان صنعت ،  برآیند این تحریم‌ها که به سقوط درآمدها سرچشمه گرفته از صادرات نفت منجر شد راه را برای سیاستگذاری‌های نادرست در تجارت‌، در سیاستگذاری پولی و ارزی هموار کرد و روندها را با شتاب بدتر کرد. یکی از پیامدهای این تحریم‌ها و نیز سیاستگذاری‌های نادرست کاهش درجه اعتماد شهروندان به کارآمدی دولت‌ها- میان‌دولت رییسی با روحانی در این‌باره تفاوت معناداری نیست- بوده و هست. ایرانیان خسته از ادامه تحریم‌ها و سخت‌گیری‌های دولت‌ها برای بازتر شدن روزنه‌های رفاه و آرامش ذهنی نارضایتی خود را در سه انتخابات پشت سر هم نشان دادند و به دولت‌ها و نهادهای حاکمیتی یاد‌آور شدند که دیگر به آنها اعتماد ندارند و از ادامه وضعیت خسته شده‌اند.حالا و در وضعیتی تازه که یک رییس دولت با گرایش‌های ناشناخته مهار نهاد دولت را در دست گرفته و برخی سیاسیون باور دارند آمدن ایشان و قبول وی به عنوان رییس دولت، نشانه‌هایی از تغییر به حساب می‌آید بهتر است خواست شهروندان را در کانون توجه قرار داده و دایره وفاق ملی را گسترش دهد. به این معنی که وفاق ملی را تنها در دایره آشتی جناح‌های سیاسی حاکم بر ایران و تقسیم مناصب دولتی و نیز آشتی نهاد دولت با نهادهای بالادستی خلاصه نکرد.
مهم‌ترین آشتی که باید صورت پذیرد و البته کار آسانی نیست و نیاز به نرمش‌های بزرگ و سرنوشت‌ساز در نهادهای حاکمیتی دارد آشتی با شهروندان است. در صورتی که دایره آشتی و وفاق ملی گسترده‌تر شود و شهروندان و خواست آنها کانون آشتی باشد باید دید چگونه چنین چیزی ممکن است. شهروندان خواستار ایرانی بزرگ و سربلندند و می‌خواهند با ایران بر فراز بتوانند روزی و معیشت خود را گسترش دهند و می‌گویند تحریم آمریکا سد و صخره‌های بلند و سفت برای رسیدن به این خواسته است بنابراین باید دایره وفاق را گسترده کرد و با عامل اصلی تحریم گفت‌وگوی مفید انجام داد.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یازده + ده =