دکتر حسن خسروی. مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور و مؤلف کتاب روابط عمومی و ارتباطات و عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : یک فرمول منطقی در انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا وجود دارد که عبارت است از :
نماینده خوب =عملکرد خوب.
به زبان ساده، نمی‌شود که شما از روی تعصب و لج و لجبازی و قوم و قبیله بازی و دوست و آشنایی و همشهری و همکلاسی گرایی و… به یک کاندیدای ” بد” رأی بدهی و آنوقت انتظار یک عملکرد “خوب” از او داشته باشی. خواهشمند است، خدا وکیلی به این 290 نفر نماینده محترمی که در مجلس هستند به دقت نگاه کنید، تحقیق کنید، بررسی کنید، ببینید که با چه ملاک‌هایی و با چه ویژگی‌های منحصر بفردی و با چه تخصص و سابقه کار مرتبطی و با چه ساز و کاری رأی آورده اند و مهم تر از آن بر اساس چه تجربه و تخصص و توانمندی‌های فردی در چه کمیسیونی جانمایی شده اند؟!؟
وقتی مردم روی اصول درست و محکم و قابل دفاعی رأی ندهند نمی‌توانند از یک نماینده انتظارات شگفت انگیز و عملکرد فوق العاده ای داشته باشند. همه چیز به پندار و گفتار و کردار مردم برمی‌گردد. وقتی مردم به کسی رأی می‌دهند که فرض کنید دبیر فیزیک بوده و یا مدیر مدرسه بوده و مثلا رشته تحصیلی او ادبیات فارسی است، عقلایی و منطقی قضیه آن است که این فرد با این سابقه کار و با این تخصص و رشته تحصیلی، نمی‌تواند در کمیسیون مهمی مثل برنامه و بودجه مجلس یا شورای شهر عضو شود. خوب چنین نماینده ای قاعدتا باید در کمیسیون مثلا فرهنگی جانمایی شود، اما نکته مهم اینجاست که آیا مهم ترین مسائل و مشکلات حوزه انتخابیه این نماینده آیا فرهنگی است یا اقتصادی یا بودجه ای یا سیاسی و… ؟!؟ اینها را وقتی مردم توجه نکنند، همین می‌شود که شاهدیم. در مجلس نماینده داریم در کمیسیون انرژی که باید تخصص نفت و گاز و برق و… داشته باشد ولی متاسفانه اینگونه نیست. چه کسی ضرر می‌کند؟ مردم. همان مردمی که بدون توجه به شاخصها و ملاک‌ها رأی داده اند.
فرمول یادمان نرود که از انتخاب بد نباید انتظار عملکرد خوب داشت. حالا این که یک عده ای از مردم همه اینها را هم می‌دانند ولی باز غلط و نادرست و غیر اصلح را انتخاب می‌کنند، مطلب دیگری است که جای بحث و بررسی جامعه شناسی و روانشناسی دارد. یک بیت شعر صدها سال است فردوسی شیرین سخن فرموده که توانا بود هر که دانا بود.
ما اگر می‌خواهیم توانا شویم و اگر می‌خواهیم آقای دنیا شویم و اگر می‌خواهیم واقعا به رشد و توسعه برسیم، هیچ راهی نداریم جز اینکه دانا شویم و کلید دانایی در آموزش و پرورش درست و صحیح است. مردم ما باید برای انتخابات واقعا آموزش‌های مستمر و اصولی و سطح بندی شده ببینند. وقتی بدون آموزش‌های لازم و کافی به یک نفر می‌گوییم برو رأی بده نتیجه امثال همین گونه مجلس و شورای شهرها می‌شود که بعضا افرادی رأی می‌آورند که به هیچ وجه اصلح و شایسته و گره گشا نیستند. نکته درد آور داستان اینجاست که مردمی که به فرد غیر اصلح رأی می‌دهند، انتظار کار و عملکرد اصلح از نماینده دارند و چون این معادله و این موضوع از اصل دچار ناترازی است فلذا نمایندگان اغلب تبدیل می‌شوند به “مأمور وصول مطالبات”. یعنی بجای قانونگذاری درست و راهگشا و مبتنی بر آینده پژوهی و رفاه و آسایش مردم و نظارت جامع و اصولی و راهگشا و همچنین استفاده درست از ابزار استیضاح، می‌روند دنبال کارهای پیش پا افتاده و کارهایی که اساسا ربطی به آنها ندارد و بلکه دخالت در امور اجرایی مأموران دولت است مثل تهیه زمین چمن مصنوعی که وظیفه اداره ورزش و جوانان شهر است اما نماینده مجلس پیگیری می‌کند و با آب و تاب فراوان و نصب بنر و… آنرا جزو عملکرد خود قلمداد می‌نماید.؟!؟ قطعا با این شکل و شمایل، ما روی خوش پیشرفت و توسعه را نخواهیم دید زیرا هیچ چیز با هیچ چیز همخوانی و هماهنگی ندارد فلذا ارزش افزوده ای پدیدار نشده و سرآمدی و آقایی نیز حاصل نمی‌شود.
ما از واژه مردم سالاری دینی استفاده می‌کنیم اما متاسفانه در انتخابات، بعضا، نه بر اساس رضایت خدا و پیغمبر رأی می‌دهیم و نه بر اساس حق و حقوق شهروندی و مسئولیت اجتماعی . البته این وظیفه اساسی سیستم حکمرانی است که مردم خود را آموزش دهد، آگاه کند، دانا نماید و به حق و حقوقشان آنها را واقف و آشنا گرداند. رشد و توسعه با مردم توسعه یافته و دانا صورت می‌گیرد وگرنه با شعار و فریاد و پر رویی و جادو که نمی‌شود به سرآمدی و آقایی رسید.
تجویز راهبردی : حتی اگر سیستم حکمرانی اهتمام جدی به آموزش و پرورش درست و اصولی نداشت، مردم خودشان بروند تحقیق و بررسی کنند، آموزش ببینند، پرس و جو کرده و با اهل فن و متخصصان دلسوز، مشورت و همفکری و تعامل کنند و بر اساس رضای خداوند دست به انتخاب اصلح بزنند، یعنی منفعت فردی را کنار گذاشتن و رسیدن به منفعت جمعی. انتخاب غلط یعنی خودزنی و هیچ آدم عاقل و بالغ و دانایی، خودزنی نمی‌کند.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
