دکتر مجید سجادی پناه عضو شورای سردبیری با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : در علم مهندسی درسی به نام استاتیک وجود دارد. و خلاصه درس این است که برای ایستادن و نیفتادن یک سازه باید مجموع نیروهای وارده بر آن سازه در سه جهت x و y و z برابر صفر باشد. این درس پیش‌نیاز درس مقاومت مصالح و آن هم پیش نیاز درس تحلیل سازه است.
چندین سال قبل پُلی در ایالت نیویورک آمریکا فرو ریخت. بعد از ۳۲ سال کارشناسان گزارش دادن که دلیل ریختن پل، fatigue فَتیگ (خستگی سازه در اثر بارگذاری متناوب) بوده است. هیچ کدام از این بارگذاری‌ها به تنهائی از توان سازه خارج نیست. اما همین متناوب بودن اش است که خسته‌اش می‌کند، طاقت اش تمام می‌شود و می‌ریزد.
ای کاش همانطور که فرمولی برای اندازه‌گیری میزان تحمل یک سازه در مقابل خستگی وجود دارد فرمولی هم برای اندازه‌گیری میزان تحمل و تاب آوری مردم هر کشوری طراحی می شد تا آن‌وقت با طراحی یک سیستم هشدار دِهی در مواقع حساس و بعد از تحمل فشارهای متناوب به مسولین پیامی اینچنینی مخابره می کرد:
این نوع حکمرانی به فَتیگ (خستگی بیش از حد) نزدیک می‌شود، لطفاً اگر به آن علاقمندید کمی آزادی بدهید ، راحت اش بگذارید تا خستگی بارهای متناوب را آزاد کند ، در غیر این صورت شاهد فروپاشی و مرگ تدریجی اش خواهید بود.
بنابراین باید مراقب بار اضافی (انقلاب ، جنگ ، تحریم و کرونا) بر روی یک نسل آنهم نسل فعلی باشیم تا در اثر خستگی بیش از حد، سازه شان (امید به اینده) فرو نریزد
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
