” مَیتَو ”
( دل سروده ای در قالب نیمایی به گویش بختیاری )
تا کِه اَفتَو جُون دا
بَچه نُون خواس وِ دا
دا جَواوِس اِی دا:
بَچه مَر دَرس نَخُوندی دُوشی:
“بابا نان داد”.
مُونُونُم کـُجه بی !
لالالالا رُودُم
تُو بِگِر سیر بِخَوس
اَر نَه وا تَرکِه اِیاهه اِزَنِت
اَلازَنگی اِبَرِت
دیو شَو پُشتِ سَرت.
بچه نالست اَی دا
سَر دِرارُم مُو دِیه دَردِ تُونِه
پَه بِیو تا مُو بِخُونُم ، تُو بِخَوس
لالالالا کِه بَوَم
وِ شُمی تا دَمِ صُو لِیز نَکی
صُوِ زی تَش اِزَنه چاله دِله
خُوسِه وا دیِ دِلِس گـَرم اِکـُنه
کـُولِه بارس اِنه سَر شُون وُ اِره
جُورِ رُوزای نِها دیندا نُون
وُ پَسینی کِه دُو نَین
مَنده تا دَرِسَنِ اَفتو ایا
وا رَفیقا کِه همه جورِ خُوسن
اِرَوه هَر کِه مِنِ هُونِهِ خُوس وا دِلِ تنگ
دَس وا دِل نامید.
لالالالا کِه بَوَم
یَه نِیَری وِ مِنِ ریم اِکـُنه اَو ای بُو
رِی وِ رِی اَفتَو اِره تا پَسِ یَه کُهِ سیا
ای دَفه رَه کِه نـَیا.
لالالالا کِه بَوَم
جُورِ اَفتَو اَو اَوی
لالالالا مُو بِخُونم سی دا
مَتـَلِ مینِ کِتاو وُ دَرسا.
لالالالا اَی دا
وِ کِتاو گـُودِنه کِه:
” دارا” داره یَه اَنار
هُو یَکی هِد نَود وُ نُه تا دِی
شِلک انارِن دیدن.
” بابا نان داد ”
هُو هِد بَوهِ “دارا ،” اَر نَه
خُو اِدُونی اَی دا
بَوَیِ مُو وِ چِه بَدبَختی وُ سَختی نُون دا
” بابا دارا ” فُکُل وُ کِرواتیِه
بَوِهِ مُو سادِ یِ دِهاتیه
وُ هِزار فَرخِ دیه.
” میز و صبانه و مسواک و هزار چی دیه
” دارا ” داره
کِه ایما عَیسِ هُنُونِه بینیم
لالالالا اَی دا
دایِ ” دارا “، سَر وُ پاس لُهد وِ فیس
گُلُپِس سُور وُ قَشنگ
دای مُو هَی وِ شُمی تا دَمِ صُو اِی ناله
دَردِ خُوس هِد یَه طِرَف
دَردای دی، همه سُون سربارِن
کُلَوی سِه وِ سَرِس
رَنگ وُ ری داده وِ اَفتَو قَرضی
لالالالا اَی دا
آمدیر گُو بِکَشین خَط وِ ریِ اُو شِکلی
کِه نِداره هُو وِجیت
مُو کَشیدم وِ ریِ نُونا خَط
هُو بِزی تَرکِه اَناری وِ مِنِ تَنگِهِ مُو
هَمُوسُو فَهمِسُوم
پَه نَوا راس بِگُوم.
لالالالا اَی دا
آمدیر کِه مُونِه زَی، دَردِ مِن دِل خُوس بی
اَر نَه دیدی وِ مِنِ اِی دنیا
یَه حَیونی بِزَنِه بَچه خُوسه.
لالالالا اَی دا
خَش وِ حالِت کِه چُونو بُردِتِه خَو .
دَمی صُوی بَچه دی
داسِ خَو بُرده چُنُو، خَو خدانِه بینه…
لیک وُ چِر وَس وِ مال
دَی فُولونی، دِق کی
# خرم سعیدی ( ص ۲۷۴ کتاب بونه ی دل ، منتخب دو دهه شعر گویشی بختیاری سروده خرم سعیدی.انتشارات ایل دخت ۱۴۰۰ )