مفهوم بانکداری ستمگرانه در اندیشه ناصر ذاکری

چکیده نظرات عضو شورای سردبیری اقتصاددان در گفتگو با دکتر فرشاد مومنی رییس موسسه که امروز ۱۳ شهریور ۱۴۰۴ در محل موسسه دین و اقتصاد با عنوان اقتصاد ملی و آثار مخرب بانکداری ظالمانه برگزار شد بشرح زیر است
اقتصاددان : درآمد 92 هزارمیلیارد تومانی 14 بانک خصوصی از محل دریافت کارمزد/ تراکنش مستاجرین تهران سالانه ۶۰ میلیاردتومان درآمد برای بانک‌ها ایجاد می کند/ با این توجیه که بیشترین تراکنشها خرد است، بیشترین درآمد را از نقل و انتقالات خرد می گیرند
دو خانوار را در نظر بگیرید که هرکدام سر ماه مبلغی را به‌عنوان پول توجیبی به حساب فرزندشان واریز می‌کنند. مبلغ واریزی خانوار اول ۱۰۰هزار تومان و واریزی خانوار دوم ۱۵میلیون تومان است. بد نیست بدانید هزینه نقل و انتقال وجه برای خانوار دوم باوجود ۱۵۰ برابر شدن مبلغ، فقط درحدود ۶ برابر افزایش می‌یابد! توجیه شبکه بانکی این است که بیشترین ترافیک سیستم نقل و انتقال را وجوه خرد ایجاد می‌کنند، پس باید بیشترین درآمد برای بانک هم از این گروه کسب شود! گفتنی است با همین توجیه جمعیت مستأجر شهر تهران که بالغ بر ۱.۶ میلیون خانوار هستند، سالانه بیش از ۲۰میلیون بار باید برای واریز اجاره به حساب مالک، منت این شبکه را بکشند و مبلغی در حدود ۶۰میلیاردتومان درآمد برای بانک‌ها ایجاد کنند، آن‌هم در شرایطی که بسیاری از آنان هزینه اجاره مسکن خود را با دشواری تأمین می‌کنند، و البته این مشکل خودشان است و نه به بانک و نه به دولت ربطی ندارد!
ذاکری، کارشناس اقتصادی: درآمد 92 هزارمیلیارد تومانی 14 بانک خصوصی از محل دریافت کارمزد/ تراکنش مستاجرین تهران سالانه ۶۰ میلیاردتومان درآمد برای بانک‌ها ایجاد می کند/ با این توجیه که بیشترین تراکنشها خرد است، بیشترین درآمد را از نقل و انتقالات خرد می گیرند
به گزارش اقتصاددان ناصر ذاکری در گفتگو با دکتر فرشاد مومنی که دیروز در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد ، با بیان اینکه شیوه فعلی کارمزدستانی بانک‌ها مصداق عینی ستمگری بنگاه‌های انحصارگر است، گفت: درآمد 14 بانک خصوصی کشور از محل دریافت کارمزد از مشتریان در سال گذشته بالغ بر ۹۲هزار میلیارد تومان بوده‌است. یعنی هر خانوار چهارنفره علاوه‌ بر پرداخت کارمزد به بانک‌های دولتی، به طور متوسط بیش از چهارمیلیون تومان کارمزد به این بانک‌ها پرداخته‌است!

به گزارش اقتصاددان ناصر ذاکری در گفت وگو با جماران افزود ، با بیان اینکه برای توصیف شبکه بانکی کشور با توجه به نحوه عملکرد و تأثیرگذاری آن بر اقتصاد ملی تعابیر متفاوتی را می‌توان به کار برد، خاطرنشان کرد: گاه بانکداری مدرن در مقابل بانکداری سنتی قرار می گیرد که تفاوتش در میزان اتکا به فناوری و شیوه‌های نوین مدیریت و بازاریابی است، گاهی بانکداری کارآمد در مقابل بانکداری ناکارآمد به کار برده می شود که تفاوتشان در نسبت هزینه‌ به کل گردش مالی بانک است. بانکداری ربوی در مقابل بانکداری بدون ربا که تفاوتشان در حذف مناسبات ربوی از کل چرخه فعالیت بانک است. بانکداری رفاه‌گستر در مقابل بانک‌داری فقرگستر که تفاوتشان در کمک به رونق تولید و فعالیت‌های سالم اقتصادی، یا همراهی با بخش غیرمولد و تیشه زدن بر ریشه تولید ملی است؛ و بانکداری توسعه‌گرا در مقابل بانکداری مخرب جریان توسعه ملی که تفاوتشان در میزان همراهی و همسویی شبکه بانکی با اهداف برنامه توسعه کشور است

تاملی بر مفهوم بانکداری ستمگرانه
وی با طرح این پرسش که آیا می‌توان از بانکداری ستمگرانه هم سخن گفت؟ و اگر پاسخ مثبت است، شبکه بانکی کشورمان تا چه میزان به این تعبیر نزدیک یا از آن دور است؟، توضیح داد: ستمگری یک بنگاه اقتصادی در دو حوزه ارتباط با کارکنان و ارتباط با مشتریان مطرح می‌شود. ستمگری در حوزه اول به صورت ایجاد اختلاف سطح نامعقول درآمد بین گروه‌های مختلف کارکنان و بی‌اعتنایی به نظام شایسته‌سالاری شکل می‌گیرد که نتیجه آن کاهش معنی‌دار بهره‌وری نیروی‌کار و گسترش نارضایتی است. اما منظور از ستمگری در حوزه دوم استفاده از قدرت و موقعیت انحصاری بنگاه برای تحمیل شرایط به مشتریان و کوچک کردن سهم مشتریان از منافع حاصل از معامله است .
جهت اطلاع بیشتر از شرح دقیق گفتگو رک به لینک

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1680734

 

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

 

ع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سیزده + 12 =

پربازدیدترین ها