سفر رييس‌جمهور به بندر تيانجن چين براي حضور در اجلاس شانگهاي از چند جنبه داراي اهميت و توجه است؛ سفري كه در بطن آن رييس‌جمهور ديدارهايي با رهبران كشورهاي مختلف حاضر در اين اجلاس از جمله چين، روسيه، هند، تركيه، تاجيكستان و ساير اعضا انجام داد و توافق‌سازي‌هايي براي افزايش همكاري‌هاي مشترك اقتصادي صورت گرفت. اما پرسشي كه ممكن است براي بسياري از ايرانيان شكل بگيرد، آن است كه ارزش افزوده اين نوع مراودات براي اقتصاد ايران چيست؟ قبل از هر چيز بايد توجه داشت كه اين سفر در قالب يك سفر چندجانبه براي شركت در اجلاس بين‌المللي شانگهاي صورت مي‌گيرد كه ميزبان دوره‌اي آن هم چين بوده است.
به گزارش اقتصاددان به نقل از تعادل ، در خلال اين سازمان اما همكاري‌هاي شكل گرفته ميان چين، روسيه، هند و البته ايران در اين سازمان بلوكي را تشكيل مي‌دهد كه دستاورد بسيار مهمي است. نكته جالب توجه اينكه با توجه به رفتارهاي امريكاي مدل ترامپ، حتي كشور هند هم كه معمولا با ساير اعضاي شانگهاي ساز ناكوك داشت، همساز شده است و مواضعي در راستاي ساير رهبران شانگهاي و عليه نظم موجود جهاني ساز مي‌كند. رييس‌جمهور ايران هم پيشنهاداتي براي جايگزيني دلار با ارزهاي ملي، همچنين ايجاد صندوقي براي مقابله با تحريم‌ها و…مطرح كرده كه در جاي خود قابل توجه است. البته اينكه آيا حتما همه پيشنهادات پذيرفته مي‌شود يا نه؟ هنوز مشخص نيست؛ اما طرح اين مطالبات در اين اجلاس بازخوردهاي قابل توجهي داشته است. ايران هم در بريكس و هم در شانگهاي اين رويه را پيگيري مي‌كند تا با ايجاد نوعي از مراودات مالي بين كشورها، از سيطره دلار بر ساختارهاي مالي كشورها جلوگيري كند. در بريكس هم بخش عمده‌اي از اعضاي كشورهايي چون روسيه، چين و هند هستند كه همراه با ايران بلوك ويژه‌اي را شكل مي‌دهند. اين همپوشاني‌ها و همراهي‌ها كه طي سال‌هاي اخير در بريكس، شانگهاي و اجلاس اوراسيا شكل گرفته ظرفيت‌هاي ويژه‌اي را به نفع كشورهاي مستقل ايجاد مي‌كند. تا جايي كه مي‌دانم يك صندوق ساز و كار مالي در شانگهاي در حال طراحي است تا وام‌هايي را به اعضاي كمتر توسعه يافته شانگهاي براي پروژه‌هاي زيربنايي آنها اعطا كند. موضوعاتي چون سازوكارهاي پرداخت و دريافت مالي از طريق مكانيسم‌ها و پلتفرم‌هايي كه به جاي سوئيفت بين اعضاي سازمان عمل كند، مطرح بوده است. همچنين استفاده از رمزارزهاي منتشر شده توسط بانك‌هاي مركزي اين كشورها در حال برنامه‌ريزي است. آنچه ايران بيشتر از پيشنهادات ياد شده طي يك روز و چند ساعته در بندر تيانجن چين در اجلاس سران شانگهاي كسب كرده، موضوعي بود كه به نفع ايران در بيانيه پاياني و رسمي اين اجلاس طرح شد. خوب است مردم بدانند، در اين بيانيه سران شانگهاي، حمله اسراييل و امريكا به سايت‌هاي هسته‌اي ايران را محكوم و از قطعنامه ۲۲۳۱ شوراي امنيت سازمان ملل حمايت كردند. قطعنامه‌‌اي كه تحريم‌ها عليه ايران را متوقف كرده بود. از سوي ديگر نامه‌اي توسط وزراي خارجه ايران، روسيه و چين با ۳امضا به سازمان ملل در اين خصوص ارسال شده كه ساز و كار اسنپ‌بك ارايه شده توسط اروپا از منظر حقوق بين‌الملل داراي اشكالات اساسي است. اينها اتفاقات مهمي است كه ناشي از سفر آقاي پزشكيان به چين براي اجلاس شانگهاي بوده است. در ادامه اين سفر و روز سه‌شنبه كه رييس‌جمهور و هيات همراه در پكن حضور پيدا مي‌كنند، فرصتي است كه بيشتر با مقامات متناظر چيني گفت‌وگو و توافق شود. وزراي خارجه، اقتصاد و دفاع ايران قرار است صحبت‌هاي جدي‌تري با همتايان خود در پكن براي توسعه روابط دوجانبه داشته باشند. توجه داشته باشيد كه تا به امروز بيشتر مناسبات ارتباطي ايران در شانگهاي در قالب روابط چندجانبه بوده است. از سه‌شنبه ديدارهاي دوجانبه وزرا و مديران ايران با مقامات چيني آغاز مي‌شود. در كنار اين موارد روز چهاشنبه هم قرار است مراسم رژه‌اي در چين به مناسبت هشتادمين سال پايان جنگ جهاني دوم و پيروزي چين بر ژاپن به عنوان ارتش اشغالگر برگزار شود.اهميت موضوع در آن است كه چين از كشورهاي زيادي براي حضور در اين مراسم دعوت نكرده است. در سطح سران كشورها، ايران، كره جنوبي و روسيه دعوت شده‌اند. حتي از كشورهاي منطقه‌اي ايران كه به نظر مي‌رسد روابط اقتصادي بيشتري با چين دارند (عربستان، امارات و…) هيچ كشوري به اين برنامه دعوت نشده است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
