«مهادِ عذرخواهی» ، «نمادِ خودآگاهی» نیست.
گاهی برای «شکستن غرور» و «شایستن شعور» ،
باید «لغزش را پذیرفت» و «سرزنش را شنُفت».
پذیرش قصور و تقصیر «کاری بزرگ» است و «ابتکاری سترگ»،
و این کار از هر «فرومایۀ حقیر» و «دون پایۀ شریر» برنمی آید.
این انسان های بزرگ اند که هر گاه «پایشان می لغزد» و «بنایشان می لرزد»،
با «شجاعت تام» و «مناعت تمام»،
«قصور را می پذیرند» و «تقصیر را به گردن می گیرند»!
بیاییم برای «ریزش گناه» ، «پذیرش اشتباه»را
«نشانۀ خودآگاهی» و «پشتوانۀ دادخواهی» قراردهیم!
☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️
مهاد: بستر،گهواره
شایستن: درخوربودن،شایستگی
مناعت:پایداری،محکم و استواربودن
دانلود رایگان کتاب ها و دیگر آثار این قلم در کانال گزین گویه های مطهر
https://t.me/nedayemotahar
