محسن وثوقی با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : وقاحت در اوج: غارت جیب ملت با دلار ۹۵ هزار تومانی، صدقه ۳۵۰ هزار تومانی به نام عدالت!
دولت با یک دست، دلار را به ۹۵ هزار تومان می‌رساند، ارزش پول ملی را نابود می‌کند، سفره‌ی مردم را کوچک‌تر از همیشه می‌کند و دارایی‌هایشان را به تاراج می‌برد؛ با دست دیگر، با نهایت بی‌شرمی، برای دهک‌های پایین جامعه ۳۵۰ تا ۵۰۰ هزار تومان کالابرگ در نظر می‌گیرد، انگار که ملت ایران گدا هستند و این حاکمان، خیرین مهربان!
این دیگر چه نوع حکمرانی است که بعد از ۴۵ سال، مردم کشوری با ثروت‌های عظیم نفت، گاز، معادن، و موقعیت استراتژیک را به جایی رسانده که باید با چند صد هزار تومان نان شبشان را تأمین کنند؟! چگونه است که دولت برای رانت‌خواران، آقازاده‌ها، مافیای قدرت و ثروت، دلار ۲۸ هزار تومانی دارد، اما برای ملت، دلار ۹۰ هزار تومانی؟!
با این سیاست‌های فاجعه‌بار، فقط در چند ماه، سرمایه‌های میلیون‌ها ایرانی دود شد، پس‌اندازهایشان به خاکستر نشست، و خانه‌دار شدن برای نسل‌های آینده تبدیل به یک رؤیای دست‌نیافتنی شد. اما آن‌ها که این فاجعه را رقم زدند، نه تنها شرمنده نیستند، بلکه با ژست عدالت‌خواهی، مردم را به گرفتن صدقه‌ای که از جیب خودشان به سرقت رفته، «منت‌دار» هم می‌کنند!
امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود:
*”وَ اللَّهِ لَوْ وَجَدْتُهُ قَدْ تُزُوِّجَ بِهِ النِّسَاءُ وَ مُلِکَ بِهِ الْإِمَاءُ لَرَدَدْتُهُ إِلَى بُطُونِهِ، فَإِنَّ فِي الْعَدْلِ سَعَةً، وَ مَنْ ضَاقَ عَلَيْهِ الْعَدْلُ فَالْجَوْرُ عَلَيْهِ أَضْيَقُ!”*
(به خدا سوگند! اگر ببینم که اموال بیت‌المال را کابین زنان کرده‌اند، یا با آن کنیزانی خریده‌اند، آن را باز می‌گردانم، زیرا عدالت برای همه گسترده است، و آن کس که عدالت بر او تنگ آید، پس ظلم و ستم بر او تنگ‌تر خواهد بود.)
اما تاریخ نشان داده که هیچ حکومت فاسدی تا ابد باقی نمانده است. روزی که صبر این ملت به پایان برسد، نه زر و زور به کار می‌آید، نه شعار و تزویر! آن روز، حاکمان امروز باید پاسخ دهند که بر سر این مردم و این کشور چه آوردند!
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
