محمدهادی قهرمانی عضو هیات مدیره کانون دانش آموختگان اقتصاد با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : ما ناگزیریم برای ایجاد یک زندگی معمولی فریاد بزنیم و قدرت ربا ها را که اقتصاد ما را هم ربوده اند ؛ بر سکوی انصاف و خرد ودادگری بنشانیم ؛ در حالیکه جهان با شتابی شگفت انگیز در اندیشه ی ایجاد ( دیپ سیک ) و ( اومنی هیومن ) و اپلیکیشن ها ی گوناگون ونرم افزار های فرمانروا در مسابقه ی ابزار های مدرن است .
گفته بودند که از سال 2025 انسان در هر پنج سال به اندازه ی 2000 سال پیشرفت خواهد کرد .
اما کدام انسان ؟ آن انسانیکه هنوز در فرقه ای مانند اسماعیلیه بفکر امام سازی و امام بازی است که پدر بمیرد پسر جایش را بگیرد ؛ جایگاهش همان است که در زندان گذشته ؛ در بند بماند . اما انسان ترقی خواه کوشش می کند در برابر دانش های نو ؛ بیسواد نماند وخود را پیوسته همگام با فرا آمدن فن آوری های تازه بهنگام نماید .
امریکا برای پیشی گرفتن از رقبا ؛ پانصد میلیارد دلار ناقابل سرمایه گذاری دولتی می کند ( بخش خصوصی بجای خود ) و چین پانزده میلیارد .سیاست امریکا سازندگان نرم افزار را شریک سیاستگذاری خود کرده است و دریک گردش از چپ به راست همگی ( غیر از میکرو سافت ) به زیر سایه دولت خزیده اند تا آن جهش بزرگ را همدستانه ایجاد کنند و کشورهائی مانند ایران را دنباله رو های خود بکنند . از سرمایه گذاری هند و دیگران بی خبرم . وما هنوز در بند ….. به مصرف کنندگان ( کاربران سرگردان ) دنباله رو ؛ به عقب مانگی خود افتخار می کنیم !!..
یادم نمی رود که روزی اکبر گلپایگانی ترانه ای می خواند با این شعر از هما میر افشار ( مردم به خواب ناز و چشمهای شاه بیدار ) تا ملت در خواب ناز باشد استعمار چنان کلاهی از سرشان برمیدارد و از آنان مصرف کنندگان بی خاصیتی می سازد که دیگر نازیدن به سابقه ی تاریخیشان هم بهائی نخواهد داشت .
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
